Η θρησκεία στη γελοιογραφία – Don Addis

Τις έχουμε δει όλοι σχεδόν κατά καιρούς, τις ποστάρουμε ξανά και ξανά, αλλά δεν έχουμε ιδέα από πού προέρχονται.

Ο λόγος για τον Don Addis, Αμερικανό γελοιογράφο που δραστηριοποιήθηκε κυρίως στη Φλόριδα και παρήγαγε μια πληθώρα δηκτικών γελοιογραφιών κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Το ενδιαφέρον του δεν ήταν τυχαίο καθώς ήταν μακροχρόνιο μέλος της “Freedom from Religion Foundation” μέχρι το 2009 που πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα.

Εκτός από το χαρακτηριστικό του στυλ, σήμα κατατεθέν είναι μια μύγα, που είτε πετάει απλώς στην άκρη του πάνελ ή σχολιάζει ενεργά. Οι γελοιογραφίες του κυκλοφορούσαν ευρέως στους αθεϊστικούς κύκλους, ειδικά την περίοδο όπου συζητούνταν το θέμα του Δημιουργισμού στα αμερικανικά σχολεία. Σήμερα εξακολουθούν να εμφανίζονται κατά καιρούς κάποιες, ειδικά η #1 και η #5.

Παρακάτω ακολουθεί μια μικρή συλλογή από έργα του. Θα προσπαθήσω σιγά-σιγά να κάνω αφιερώματα και σε άλλους γελοιογράφους.

Read Full Post »

Παπάδες-Γιατροί, σημειώσατε 1

Είναι κάποιες μέρες που είσαι ωραίος και ήρεμος στο σπιτάκι σου και μετά διαβάζεις κάτι στο ίντερνετ και σε πιάνουν τα διαόλια σου. Χαζεύοντας στο Φατσοβιβλίο, νά σου ένας φίλος που βάζει ένα λινκ σε μια μελέτη που έκανε το Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης με τίτλος “Ανάλυση τακτικού προσωπικού Δημόσιας Διοίκησης για το έτος 2015” (ούτε που ήξερα ότι είχαμε τέτοιο υπουργείο). Old news, θα μου πείτε, αλλά εγώ τώρα το έμαθα! κι ας είχε γράψει η Σώτη Τριανταφύλλου (ουυυυ, σιξ σιξ σιξ) για το ίδιο θέμα το 2016 στην Athens Voice.

Στη σελίδα 7 του PDF δεσπόζει ο κάτωθι πίνακας (κλικ για μεγέθυνση):

Κληρικοί + Εκκλησιαστικοί Υπάλληλοι = 9.298 + 336 = 9.634

Την ίδια οι γιατροί του ΕΣΥ συν οι γιατροί των κέντρων υγείας στον ταλαίπωρο κλάδο της δημόσιας υγείας είναι 8.071, ενώ στον δικαστικό τομέα, με τις άπειρες καθυστερήσεις και τις δίκες που θέλουν 4+ έτη για να τελεσιδικήσουν, οι δικαστές 2.827.

Ο εφημεριακός κλήρος στην Ελλάδα το 2010 καρπωνόταν 225.000.000€, το 2013 185.000.000€. Σήμερα είναι ασαφές, καθώς ο προϋπολογισμός του 2017 γράφει συνολικά για τη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων 191.000.000€ (σελ.112), οπότε το ποσό πρέπει να έχει πέσει κι άλλο, αν και όχι πάρα πολύ (υποθέτω πως το ποσό συμπεριλαμβάνει και υπαλλήλους της Γραμματείας). Και πόσοι να είναι άραγε σήμερα;

Θα μπορούσα να πω διάφορες κακίες, όπως “τι να τους κάνουμε τους γιατρούς, θα πάμε να φιλήσουμε το κάστανο του Παΐσιου να γίνουμε καλά” ή “Αν κάνω άτακτη ζωή, δικός μου είναι λογαριασμός. Πάψε να με κατηγορείς, για ‘μένα άξιος κριτής είναι μονάχα ο Θεός”, αλλά θα προσπαθήσω να συγκρατηθώ. Τουλάχιστον, άμα πεθάνουμε σε κανένα δημόσιο νοσοκομείο, θα βρούμε παπά να μας θάψει.

Αμάν… θες να αγιάσεις και δε σε αφήνουν. Και κάνει και ζέστη!

Read Full Post »

Ελευθερία του Λόγου: Το κεκτημένο που δεν είναι και τόσο

Καλή χρονιά στους αναγνώστες μου, έστω και καθυστερημένα. Το τέλος του 2016 και οι αρχές του 2017 με βρήκαν τόσο απασχολημένο, που χάλασα τις καλές μου συνήθειες όσον αφορά το μπλογκ μου και το παραμέλησα αρκετά (δυστυχώς, το να στήσεις νέα καριέρα από την αρχή δεν είναι καθόλου εύκολο). Αλλά οι εξελίξεις τον τελευταίο καιρό με αναγκάζουν να ασχοληθώ με ένα θέμα που θα περίμενε κανείς πως εν έτει 2017 δεν θα έπρεπε καν να τίθεται υπό συζήτηση. Αλλά να που ξανά και ξανά, την τελευταία δεκαετία, το κεκτημένο της ελευθερίας του λόγου, ίσως από τους βασικότερους πυλώνες στις δυτικές κοινωνίες τελεί υπό αμφισβήτηση. Δεν συμπεριλαμβάνω και την Ελλάδα γιατί σε μια χώρα με νόμους κατά βλασφημίας και Παστίτσιο, είναι ελευθερία του λόγου δεν είναι δεδομένη ακριβώς.

Όποιος παρακολουθεί τα διεθνή τεκταινόμενα θα έχει σίγουρα παρατηρήσει μια αυξανόμενη διάθεση φίμωσης του ιδεολογικού αντιπάλου. Η Δεξιά και ιδίως οι Ακροδεξιοί και οι θρησκευόμενοι Φονταμενταλιστές πάντα είχαν μια διάθεση λογοκρισίας, αλλά φαίνεται πως το κακό χούι αυτό έχει περάσει και στην Αριστερά, σε σημείο που ο αυταρχισμός από μεριάς της έφερε στο προσκήνιο τον όρο “Regressive Left” (=Οπισθοδρομική Αριστερά).

Read Full Post »

[JL] Ο αυταρχισμός της Οπισθοδρομικής Αριστεράς

Για το πρώτο άρθρο του James Lindsay, συνέχεια του οποίου είναι αυτό, κάντε κλικ εδώ.

Regressive Left-Wing
Authoritarianism
25.01.2015 © James A. Lindsay

Χθες, έγραψα ένα άρθρο για την εν τέλει θρησκευτική φύση της Οπισθοδρομικής Αριστεράς, ή ευρύτερη για τη Θρησκεία της Πολιτικής της Ταυτότητας (υπό την έννοια ότι και οι δύο δημιουργούν Ηθικές Κοινότητες Ιδεολογικής Έδρασης, ΗΚΙΕ, που επιχειρηματολόγησα ως είναι η ορθή γενίκευση της θρησκείας.) Σας συνιστώ να το διαβάσετε πριν συνεχίσετε εδώ καθώς θα χρησιμοποιήσω κάποιες έννοιες, αν και θα προσπαθήσω να τις ξαναορίσω στην πορεία. Σήμερα στόχος μου είναι να ερμηνεύσω την εμφάνιση της αυταρχικής συμπεριφοράς στην Οπισθοδρομική Αριστερά και να την ορίσω ως έκφανση του Αριστερού Αυταρχισμού, μια παραλλαγή της υπάρχουσας ψυχολογικής έννοιας που είναι γνωστή ως Δεξιός Αυταρχισμός. Θέλω να δείξω πως η ΗΚΙΕ της Οπισθοδρομικής Αριστεράς εμφανίζει τα ίδια χαρακτηριστικά και να διευκρινίσω τι μπορούμε να νοήσουμε ως Αριστερό Αυταρχισμό. Πράγματι, ελπίζω να το κάνω αυτό ορίζοντας έναν γενικότερο Ιδεολογικό Αυταρχισμό και να αφήσω Αριστερούς και Δεξιούς να οριστούν από μόνοι τους.

Read Full Post »

[JL] Οφοβοφοβία και η Θρησκεία της Οπισθοδρομικής Αριστεράς

Ο James A. Lindsay είναι μαθηματικός και συγγραφέας βιβλίων αθεϊστικού περιεχομένου (συγκεκριμένα των “Everybody is wrong about God”, Dot, Dot, Dot: Infinity Plus God Equals Folly και God Doesn’t; We Do: Only Humans Can Solve Human Challenges). Το άρθρο παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα οπτική για την θρησκειοποίηση και ιεροποίηση πολιτικών θέσεων καθώς και μια ιδιάζουσα προσπάθεια ορισμού της “θρησκείας” εν γένει. Δεν είμαι σίγουρος πως συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα αναφέρει, αλλά στο σύνολο και τα δύο άρθρα για το ζήτημα είναι τροφή για σκέψη). Η μετάφραση, όπως πάντα, έγινε με την άδεια του συγγραφέα.

Ophobophobia and the Religion
of the Regressive Left
25.01.2015 © James A. Lindsay

Θα ξεκινήσω προτείνοντας έναν νέο όρο που ακούγεται αστείος, αλλά δεν είναι. Οφοβοφοβία.

Η οφοβοφοβία είναι ο παράλογος φόβος ότι μπορεί να θεωρηθεί κανείς ως μισαλλόδοξος και ρατσιστής (από τον εαυτό του ή τρίτους) αν κριθεί πως δεν είναι επαρκώς ευαισθητοποιημένος ως προς τις εμπειρίες μια συγκεκριμένης ομάδας ατόμων.

Η οφοβοφοβία είναι το ισχυρότερη κινητήριος δύναμη σε αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε Θρησκεία των Πολιτικών της Ταυτότητας (Identity Politics), της οποίας η πιο ακραία μορφή πλέον αποκαλείται, και ορθώς, Οπισθοδρομική Αριστερά. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα οφοβοφοβικής θέσης είναι η αναίτια και λυσσαλέα προσπάθεια να συγχιστούν οι όροι Μουσουλμάνοι, Ισλάμ, Πολιτικός Ισλαμισμός και Τζιχαντιστικός Ισλαμισμός και είναι ο παράλογος φόβος να θεωρηθεί κανείς ισλαμοφοβικός επειδή δεν είναι επαρκώς ευαισθητοποιημένος για τους όρους αυτούς. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ισλαμοφοβικοί.

Στο πρόσφατο βιβλίο μου, Όλοι κάνουν λάθος για το Θεό, βασίζω την ανάλυσή μου στην παρατήρηση πως οι θρησκείες είναι ένα ιδιαίτερο είδος κοινωνικού αντικειμένου που ονομάζεται ηθική κοινότητα. Μια ηθική κοινότητα είναι ένα σύνολο ατόμων με κοινή ηθική συμπεριφορά (και δεν εννοώ “ηθική” με τη γενικόλογη και σχεδόν άχρηστη έννοια των ηθικών φιλοσόφων που αναρωτιούνται “τι είναι καλό;“, αλλά την συνήθη χρήση που κάνουν οι ψυχολόγοι -ένα σύνολο πεποιθήσεων, συμπεριφορών, διαισθήσεων και κοινωνικών κωδικών που επιτρέπουν τη λειτουργία κοινοτήτων. Θα χρησιμοποιώ την έννοια ηθικό πλαίσιο για την πρώτη περίπτωση.)

Οι θρησκείες είναι εν γένει μια ειδική περίπτωση ηθικών κοινοτήτων, τις οποίες ορίζω στο βιβλίο μου ως Ηθικές Κοινότητες Iδεολογικής Έδρασης (ΗΚΙΕ). Αυτό που καθιστά τις θρησκείες ΗΚΙΕ είναι ότι έχουν κάποιες αδιαμφισβήτητες ή ιερές πεποιθήσεις. Οι ΗΚΙΕ είναι μια ευρεία κατηγορία που συμπεριλαμβάνει και πολιτικά κόμματα καθώς και άλλα κοινωνικά αντικείμενα. Όπως ήδη υποννόησα αποκαλώντας την Πολιτική της Ταυτότητας “θρησκεία”, η Οπισθοδρομική Αριστερά αποτελεί μια ΗΚΙΕ, ένα ημι-θρησκευτικό αντικείμενο. Δεν αποτελεί δε έκπληξη πως ως κοινότητα συχνά εμφανίζει το χειρότερο είδος θρησκευτικής συμπεριφοράς.

Εδώ ελπίζω να μπορέσω να εξηγήσω πως συμβαίνει αυτό.

Read Full Post »