Η κλινική κατάθλιψη είναι μια από τις πιο κοινές ψυχικές διαταραχές που υπάρχουν. Περίπου 10-15% την έχουμε πάθει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του και περί τα 19.000.000 Αμερικάνων πάσχουν ανά έτος. Αν και κοινή ασθένεια, συχνά παρεξηγείται. Η κατάθλιψη δεν είναι το ίδιο με μια προσωρινή κρίσης θλίψης, ούτε μπορεί ένα άτομο με κατάθλιψη απλά να συνέλθει ή να πιέσει τον εαυτό του να νιώσει καλύτερα, ούτε και είναι η κατάθλιψη σημάδι προσωπικής αδυναμίας. Είναι μια σοβαρή, αλλά ιάσιμη ασθένεια που προκαλείται από μια ανισορροπία των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου. Αν και η κατάθλιψη μπορεί να προκληθεί από περιβαλλοντικές συνθήκες, συχνά έχει γενετικό υπόβαθρο και η ασθένεια δεν έχει καμία σχέση με την καθημερική ζωή του ασθενούς. Η κατάθλιψη έχει ως αποτέλεσμα μια διαρκή θλίψη, άγχος, ενοχή, κάνει το άτομο να νιώθει ανύμπορο και αυτό μπορεί να κρατήσει για βδομάδες ή και μήνες και να επηρεάζει την κανονική ζωή του ατόμου, ενώ σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει και στην αυτοκτονία (NIMH 2002, AFSP 2002). Οι Χριστιανοί και οι λοιποί ένθεοι δεν χαίρουν καμίας ανοσίας σ’αυτή την πάθηση (βλ. και http://www.christian-depression.org)
Η παρανόηση της κατάθλιψης στους χριστιανικούς κύκλους, όπως φαίνεται και από την ιστοσελίδα "Χριστιανική Κατάθλιψη", είναι ευρέως διαδεδομένη. Υπάρχουν, για παράδειγμα, εκκλησίες που καταδικάζουν την κατάθλιψη ως σημάδι έλλειψης αυτοπειθαρχίας. Ωστόσο, αυτοί οι ισχυρισμοί είναι ψευδείς και η πραγματική εξήγηση δεν έχει καμία σχέση με το θεϊσμό. Μιας και πολλές θρησκευτικές παραδόσεις θεωρούν την αυτοχειρία ως αμάρτημα, θα θεωρούσε ο Θεός υπεύθυνο ένα άτομο που αυτοκτόνησε λόγω κλινικής κατάθλιψης; Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι, αν υπάρχει ψυχή, τα ελαττώματα του σώματος μπορούν να επηρεάσουν τόσο έντονα ένα άτομο.
Ακόμα πιο καταστροφικό για το δυϊσμό είναι το γεγονός ότι η κατάθλιψη είναι μια από τις εύκολα ιάσιμες ψυχικές ασθένεις και το 90% των ασθενών μπορούν να δουν βελτίωση (AFSP 2002) συχνά με τη χρήση αντικαθλιπτικών, που αυξάνουν την ποσότητα του νευροδιαβιβαστή "σεροτονίνη" στον εγκέφαλο (Η σεροτονίνη είναι μια χημική ουσία που χρησιμοποιούν οι νευρώνες για να επικοινωνούν μεταξύ τους και επηρεάζει τη διάθεση και τη συμπεριφορά. Η έλλειψη σεροτονίνης θεωρείται υπεύθυνη για μια σειρά ψυχικών νοσημάτων, όπως η κατάθλιψη, η επιθετική συμπεριφορά, η καταναγκαστική συμπεριφορά κ.ά.) Όπως προβλέπει το επιχείρημα της ενότητα νου-εγκεφάλου, η αλλαγή της χημείας του εγκεφάλου έχει σημαντικά και ισχυρότατα αποτελέσματα στη συνείδηση. Πώς συμβιβάζεται αυτό με τον θεϊστικό ισχυρισμό ότι η συνείδηση δε βασίζεται μόνο στην ύλη;
Το επιχείρημα ενισχύεται και από τις ψυχωσικές παθήσεις, όπως η σχιζοφρένεια, όπου ο ασθενής συχνά προσπαθεί να βλάψει άλλους. Η σχιζοφρένεια είναι ένα κλασσικό παράδειγμα. Πρόκειται για μια σοβαρή, χρόνια ψυχική νόσο που επηρεάζει περίπου το 1% του πληθυσμού (ΝΙΜΗ 1999). Οι σχιζοφρενικοί πάσχουν από πολλά παράξενα και τρομερά συμπτώματα, όπως παραισθήσεις, ακούνε φωνές και γενικά αποσυνδέονται από την πραγματικότητα.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, αυτές οι εσωτερικές φωνές μπορούν να κάνουν τον ασθενή να βλάψει άλλους, μια διαταγή που μπορεί να μην είναι σε θέση να αγνοήσει.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η σχιζοφρένεια, όπως και άλλα ψυχικά νοσήματα, δεν προκαλούν απαραιτήτως επιθετική συμπεριφορά. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι συνήθως εσωστρεφείς, παρά βίαιοι και είναι πιο επικίνδυνοι για τους εαυτούς τους, παρά για τους άλλους. Ωστόσο, υπάρχει ένα μικρό ποσοστό περιπτώσεων όπου η ψυχική ασθένεια συνδέεται με επιθετική ή βίαιη συμπεριφορά (Walsh κ.ά. 2004). Συχνά εμφανίζονται θρησκευτικά μοτίβα. Ο ασθενής νομίζει ότι τον διέταξε ο Θεός να κάνει ό,τι έκανε, ενώ άλλες φορές ο Σατανάς ή γενικώς το Κακό (για παραδείγματα περιπτώσεων σχιζοφρένειας και άλλων νοσημάτων που έχουν συνδεθεί με βίαιη συμπεριφορά, βλ. http://www.schizophrenia.com/family/viol.htm) Κι άλλες ψυχικές διαταραχές μπορούν να προκαλέσουν βίαιες αντιδράσεις. Για παράδειγμα, ένα άτομο με οξύ σύνδρομο Capgras πείστηκε ότι ο πατέρας του ήταν ρομπότ, τον αποκεφάλισε και άνοιξε το κρανίο ψάχνοντας για μικροτσίπ (Ramachandran 1999, σελ. 166).
Όπως και η κατάθλιψη, οι ψυχωσικές ασθένειες επιδέχονται φαρμακευτικής αγωγής που καταστέλλει τις παραισθήσεις, τις παρανοϊκές ψευδαισθήσεις και άλλα συμπτώματα της διαταραχής. Είναι πάλι απαραίτητο να ζητήσουμε να μάθουμε πώς το εξηγεί ο δυϊσμός αυτό. Μια ανισορροπία στην εγκεφαλική χημεία δημιουργεί μια αλλαγή στη συνείδηση.
Ένα χημικό που τη διορθώνει, ανατρέπει την αλλαγή. Η ψυχή δεν υπεισέρχεται πουθενά. Και πώς τα αντιμετωπίζει η πίστη σε μια μεταθανάτια ζωή αυτά τα δεδομένα; Όταν ο Θεός κρίνει μια ψυχή, θα την τιμωρήσει αν πραγματικά δεν έχει τη δυνατότητα να διακρίνει το καλό και το κακό; Πώς θα συμπεριφερθεί σε άτομα που πραγματικά δεν μπορούσαν να ελέγξουν την επιθετική συμπεριφορά τους ή άτομα που πραγματικά πίστευαν ότι ο ίδιος τους είπε να κάνουν ότι έκαναν; Γίνεται να αποφύγεις την Κόλαση δηλώνοντας παράφρων;
Αν η επίγεια ζωή είναι ένας χώρος δοκιμασίας όπου οι άνθρωποι μπορούν να αποφασίσουν ελεύθερα την αιώνια μοίρα τους, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι ένθεοι, η ύπαρξη αυτών των παθήσεων δεν ταιριάζει σ’αυτή την κοσμοθεωρία. Οι ένθεοι που το πιστεύουν αυτό πρέπει να εξηγήσουν γιατί ο Θεός που μας έβαλε στη Γη με σκοπό να ασκήσουμε την ελεύθερη βούλησή μας και μετά δημιούργησε και καταστάσεις που επηρεάζουν την προσωπικότητα και παρεμποδίζουν την ελεύθερη βούληση. Αντίθετα, η υλιστική θεωρία του νου μπορεί να τις εξηγήσει όλες αυτές τις περιπτώσεις και πολλές άλλες παρόμοιες.
EvanT
Μιας και κατα πασα πιθανοτητα πασχω απο καταθλιψη,θα ηθελα να μοιραστω καποια πραγματα μαζι σου.
Πρωτα να πω κατι ασχετο με την καταθλιψη,για τη σχιζοφρενεια αυτο που ανεφερες οτι οι σχιζοφρενεις προσπαθουν να βλαψουν αλλους πολλοι νευροψυχολογοι λενε οτι ειναι μυθος και οτι τα μοναδικα τετοια επειδοδια που παρατηρηθηκαν,εγιναν απο σχιζοφρενεις οι οποιοι πιεζονταν απο ατομα που ηθελαν το κακο τους η δεν ηξεραν πως να τους αντιμετωπισουν.
Οσον αφορα την καταθλιψη,δυστηχως μαλλον ειμαι απο τα ατομα που την ζουν απο πρωτο χερι,ειναι ισως η πιο απαισια ψυχικη παθηση,γιατι πολλες αλλες ψυχικες παθησεις δεν γινονται αντιπηπτες απο τον ιδιο τον ασθενη,ενω η καταθλιψη ειναι δυστηχως απαισιοδοξες σκεψεις απο τις οποιος δυσκολα μπορεις να απαλαχτεις χωρις φαρμακευτικη αγωγη.Ξυπνας και κοιμασε καθε μερα με τις ιδιες ασχημες σκεψεις,αναξιοτητας,ανικανοτητας,απαισιοδοξιας για το μελλον και ισως καποιες φορες να περασεις και μια ολοκληρη νυχτα χωρις να κοιμηθεις απο τις σκεψεις και βαζωντας πολλες φορες τα κλαματα. Υπαρχουν πολλα ειδη καταθλιψης που εκδηλωνονται διαφορετικα.
Μωρέ τα διάβασα (και το άλλο σχόλιο στο 2.2.3), αλλά τι με παίρνει να απαντήσω; Να πω την κοινοτυπία, “περαστικα;” 😐
Αν έχεις όντως κατάθλιψη πάντως, ελπίζω να πήγες σε ψυχίατρο για αγωγή, γιατί απ’όσο ξέρω η ψυχολογική υποστήριξη είναι άχρηστη στην αντιμετώπιση της οργανικής κατάθλιψης.
Για το κείμενο, το γράφει και ο Ebonmuse πάντως, πως οι επιθετικοί σχιζοφρενείς είναι μια πολύ μικρή μειοψηφία.
Μαλλον θα παω,κακως τοσο καιρο δεν πηγαινα.
Οσον αφορα τους σχιζοφρενεις,οντως ενα μικρο ποσοστο εκδηλωνει επιθετικοτητα,αλλα πολλοι το αμφισβητουν και αυτο λεγοντας πως αυτοι την ωρα που γινονται επιθετικοι ειναι υπο την επηρεια αλκοολ η οτι η επιθετικοτητα τους ειναι παρενεργεια καποιου φαρμακου…
Γενικα στη διεθνη βιβλιογραφια των νευροεπιστημονων αναφερεται απο τους περισσοτερους οτι συμπτωμα επιθετικοτητα δεν υπαρχει σε φυσιολογικες συνθηκες στους σχιζοφρενεις.
Πως γίνεται διαφορική διάγνωση οργανικής κατάθλιψης VS ψυχολογικής κατάθλιψης;
Δυστυχώς σε “θέματα κεφαλιού” οι διαγνώσεις δεν είναι τόσο εύκολες όσο σε προβλήματα άλλων μερών του σώματος.
Τεράστιο κεφάλαιο τούτο, δεδομένου ότι ο εγκέφαλος, η νευροχημική του κατάσταση, η συνδεσιμότητα των νευρώνων ακόμα και το γενικότερο ρούν της πληροφορίας και η δομή του νευρωνικού δυκτίου είναι σε άμεση ανάδραση με το περιβάλλον.
Θα μπορούσε ένα ψυχολογικό να γίνει βιολογικό αν ο εγκέφαλος “μονιμοποιήσει” κάποιες συνάψεις ή μοτίβα διεγερσιμότητας;
Ezeinik
Κοιτα δεν ειναι παντα ευκολο,αλλα μπορει να γινει διαγνωση περι τινος προκειται,αν εχουμε ψυχολογικα η οργανικα αιτια,με καποιες μεθοδους,οπως απεικονιστικες εξετασεις η προκλητα δυναμικα μπορουμε να δουμε καποια ανωμαλια του εγκεφαλου η καποια δυσλειτουργια περιοχων του,ενω με μεθοδους μετρησης την αναλογιας των νευροδιαβιβαστων μπορει να προκυψει διαγνωση παθησης που προκαλειται απο ενδεια καπου νευροδιαβιβαστη,οταν ομως εχουμε ψυχολογικα αιτια ολες οι δοκιμασιες ειτε ειναι απεικονιστικες ειτε κλινικες θα βγουν φυσιολογικες.
Οπως και να εχει ομως οι νευρολογικες παθησεις ειναι οτι πιο περιπλοκο υπαρχει στην ιατρικη επιστημη,δεν ειναι λιγοι 100 δισεκατομμυρια νευρωνες που ο καθενας εχει απο 100 εως και 1000 διαφορετικες συναψεις(συνδεσεις μεταξυ των νευρωνων)με αλλους νευρωνες.
Πως γίνεται διαφορική διάγνωση οργανικής κατάθλιψης VS ψυχολογικής κατάθλιψης;
Κάπου είχα δει ότι αν η κατάθλιψη κρατάει πάνω από 6μηνο είναι πολύ πιθανό να είναι οργανική, αλλά όπως είπες, πάντα γιατρός. Σίγουρα το ίντερνετ έχει βοηθήσει τη γιατροφοβία και ασθενοφοβία μας ως κοινωνία (το κλασσικό “δεν πάω στο γιατρό για να μη μου βρει τίποτα :P)
Αυτο δεν το ξερω,αληθεια;;
Εγω παντως πρεπει να την εχω κοντα στο 12μηνο η 13μηνες περιπου,νομιζω απο περυσι τον οκτωμβριο.
Ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο που δύσκολα μπορείς να πείς τι οφείλεται καθαρά οργανικά (πχ ένας όγκος, κάποια περιοχή με δομική ανωμαλία) και τι είναι ψυχολογικό άπαξ και είναι defacto η νευροπλαστικότητα και η καλωδίωση συμπεριφορών. Χίλιες φορές πιο εύκολο το συκωτάκι όπου… η κύρωση ή η ηπατίτιδα είναι αδιαμφισβήτητα διαγνώσιμη και αποδόσιμη σε Χ/Ψ αίτια.
Ναι , τον εγκέφαλο μπορούμε να τον δούμε δομικά (MRI, αξονική) αλλά εκεί θα αντικατοπτριζόταν αλλαγή στην δραστηριότητά του ; Όχι, εκεί βλέπεις χοντρά χοντρά το υπόστρωμα. Πάλι , οι ηλεκτρικές καταγραφές πιάνουν “χοντρά” πράματα. Τι πιάνει ψιλά; Το PET και συνδυαστικές τεχνικές με βάση PET και fMRI. Έ, η αλήθεια είναι πως δεν πολυξέρουμε να το διαβάζουμε πλήρως (δεδομένου ότι αγνοούμε αρκετούτσικα για την λειτουργία του εγκεφάλου) και ότι δεν σε στέλνει γιατρός να μελετήσει με PET τι παίζει στον εγκέφαλό σου αν έχεις κατάθλιψη.
Κοινώς, ίσως τα όρια είναι λίγο πιο δυσδιάκριτα απο ότι θα θέλαμε να είναι.
BTW, αναφέρθηκες σε τέστ νευροδιαβιβαστών. Στο αίμα εννοείς; Προσοχή εδώ διότι ποσότητες νευροδιαβιβαστών στο αίμα δεν αντανακλούν τις ποσότητες στον εγκέφαλο. Ίσως να δείξουν αν γενικά έχεις κάποιο πρόβλημα (πες…ξέρω γω, κάποιο γονίδιο σύνθεσης σεροτονίνης πάει στραβά ή κάποιου μεταφορέα της) αν και νομίζω πως κάτι τέτοιο θα ήταν πολυ πιο τραγικό διότι αυτά τα γονίδια παίζουν μεγάλο νευροαναπτυξιακό ρόλο (θα είχες δηλαδή πρόβλημα απο την μήτρα κιόλας, και εδώ εννοώ χοντρά προβλήματα). Τέστ για νευροδιαβιβαστές στο αίμα γίνεται επίσης και σε περιπτώσεις όγκων (πχ φαιοχρωμοκύττωμα) που παράγουν νευροδιαβιβαστές.
Μικρή σημείωση στα παραπάνω : η σεροτονίνη του εγκεφάλου παράγεται in situ δεν την παίρνει μέσω αίματος διότι δεν μπορεί να διέλθει του αιματοεγκεφαλικού φραγμού. Είναι αρκετά πολικό μόριο ώστε να τον περασει και να μπει στον εγκέφαλο και απο όσο γνωρίζω δεν υπάρχει σύστημα ενεργής μεταφορας σεροτονίνης απο το αίμα στον εγκέφαλο.
Στα παραπάνω κάνω λίγο ένα άλμα και μιλάω για το αίμα διότι …θα μου φαινόταν παράξενο και δυσανάλογα επικίνδυνο να λάβουν εγκεφαλονωτιαίο υγρό για μελέτη ποσοστών νευροδιαβιβαστών όσων υποπτεύονται πως έχουν κάποια ψυχολογική/ψυχιατρική πάθηση.
Anyway,ενδιαφέρουσα συζήτηση όπως και να έχει!
Ezeinik
Αυτό που λες ενοείται,οπωσδήποτε είναι πάντα πολύ δύσκολο να βρείς αν υπάρχει δομική ανωμαλία του εγκεφάλου η αν απλώς τα αίτια είναι ψυχολογικά,για παράδειγμα στην κατάθλιψη(όπως και σε όλες σχεδόν τις παθήσεις του εγκεφάλου,κυρίως όμως σε αυτές που αφορούν τις ανώτερες ψυχικές λειτουργίες)υπάρχουν ένα σορό εγκεφαλικές δομές και ένα σορό συστήματα νευροδιαβιβαστών τα οποία μπορούν εξ αιτίας της δυσλειτουργίας τους να προκαλέσουν την κατάθλιψη η όποια άλλη πάθηση,η ακόμα χειρότερα να υπάρχει συνδιασμός βλαβών και δυσλειτουργειών(για παράδειγμα να υπάρχει ένδεια σεροτονίνης,με μειωμένο όγκο στον ιππόκαμπο και δυσλειτουργία της έλικας του προσαγωγίου)οι οποίες μπερδεύουν την διάγνωση.
Πάντως σε καμία περίπτωση πιο πάνω δεν ενοούσα οτι μπορει κάποιος εξειδικευμένος γιατρός να βρεί εύκολα αν πρόκειται για οργανικά αίτια η ψυχολογικά,αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο και περίπλοκο.
Η σεροτονίνη απ ότι ξέρω δεν μπορεί να περάσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό,έτσι σχηματίζεται στον εγκέφαλο απο το αμινοξύ τρυπτοφάνη,το οποίο περνάει τον φραγμό του εγκεφάλου,έτσι τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο εξαρτώνται απο την πρόσληψη τρυπτοφάνης η οποία γίνεται απο τροφές όπως το γάλα και το κρέας.
Όσον αφορά το τέστ νευροδιαβιβαστών ενοούσα εξέταση Ε.Ν.Υ και δεν ξέρω αν είναι επικίνδυνο η παράξενο,αλλά απο την άλλη αν υποπτεύεσαι ψυχιατρική πάθηση πως θα μπορέσεις να αποκλείσεις οργανική πάθηση η ένδεια κάποιου νευροδιαβιβαστή χωρίς να κάνεις απεικονιστικές εξετάσεις και εξέταση εγκεφαλονωτιαίου υγρού αντίστοιχα.
Ενώ όσον αφορά τις περιπτώσεις όπου τα αίτια είναι ψυχολογικά μερικές συνεδρίες με έναν καλό ψυχολόγο οδηγούν σε καλά αποτελέσματα,αλλιως αν δεν υπάρξει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα τότε μάλλον έχουμε οργανική αιτία.
Πάντως σε μια σύγχρονη έρευνα για την κατάθλιψη που είχα διαβάσει σε κάποιο επιστημονικό βιβλίο(μιας και με αφορά το θέμα),έλεγε ότι η κατάθλιψη έχει συσχετιστεί με νευρωνική απώλεια των σεροτονινεργικών πυρήνων της ραφής,αυτοί οι πυρήνες περιέχουν την πλειοψηφία των σεροτονινεργικών κυττάρων του εγκεφάλου,που χρησιμοποιούν τη σεροτονίνη,ενώ επίσης βρέθηκε ότι αύτη η απώλεια νευρώνων στους πυρήνες της ραφής συνοδεύεται και απο μείωμενα επίπεδα σεροτονίνης στο Κ.Ν.Σ και στο Ε.Ν.Υ.
Όπως και να έχει όμως το να κάνεις διάγνωση σε κλάδους όπως η νευρολογία,η ψυχιατρική,η νευροψυχολογία κ.α παρεμφερή είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο και απαιτεί μέγαλη εξειδίκευση και φυσικά μεγάλη εμπειρία.
Στη φυσιολογική δράση εμπλέκονται,ο έξω πλάγιος προμετωπιαίος φλοιός,ο οποίος σχετίζεται με την αναπαράσταση και την εκτέλεση της κίνησης,η συμπληρωματική κινητική περιοχή,η οποία έχει σχέση με την οργάνωση της σειράς και της αλληλουχίας των κινήσεων,ο βρεγματικός λοβός,που μας προσανατολίζει στο χώρο και η παραϊποκάμπεια έλικα με τον ιππόκαμπο που σχετίζονται με τη σύγκριση ανάμεσα στα αποτελέσματα της κίνησης και στους αρχικούς στόχους.
Η εσωτερική αναπαράσταση αυτή των πράξεων γίνεται με σκοπό την πληροφόρηση του ατόμου για τους σκοπούς του και τις συνέπειες των κινήσεών του…χωρίς αυτό προκυπτούν προβλήματα:
Α)στην συνειδητοποίηση των εκούσιων κινήσεων
και Β)σε αυξημένα λάθη καθώς δεν μπορούν να διορθωθούν κινήσεις προς τον τελικό τους στόχο,εφόσον δεν υπάρχει επίγνωση των αρχικών σχεδίων που έγιναν.
Ο ρόλος του παραπάνω συστήματος στην αυτεπίγνωση είναι σπουδαίος,καθώς συνδέει την αναπαράσταση του ατόμου για την πρόθεση του να κάνει μια κίνηση και το τέλος της εκτελούμενης κίνησης.
Σε βλάβη του συστήματος το άτομο μένει μετέωρο να παρατηρεί τα αποτελέσματα μιας κίνησης,χωρίς να κατανοεί ποιός ήταν ο σκοπός της,ούτε σε ποιόν ανήκει η κίνηση αυτή….στους σχιζοφρενείς αυτή η εσωτερική αναπαράσταση δυσλειτουργεί η απουσιάζει,γι αυτό και πολλές φορές ο σχιζοφρενής πιστεύει ότι έχουν μπεί τέρατα,εξωγήινοι,ο διάβολος,η οτιδήποτε άλλο στο μυαλό του και κινούν το σώμα του,γιατί δεν μπορεί να καταλάβει ότι η κίνηση που έκανε σχεδιάστηκε απο τον ίδιο,νομίζει ότι του την προκάλεσε μια ανώτερη δύναμη που μπήκε στο μυαλό του για να τον ελέγχει.
Αυτοί οι ασθενείς έχουν τα λεγόμενα θετικά συμπτώματα,ενώ υπάρχουν και τα αρνητικά,στα θετικά έχουμε δημιουργία προθέσεων,αλλά ο ασθενής δεν έχει επίγνωση της δημιουργίας τους απο τον εαυτό του,αποδιδοντάς τες σε άλλα όντα,στα αρνητικά αντιθέτως έχουμε απάθεια και δεν δημιουργούνται προθέσεις απο τον ασθενή…αυτό δημιουργείται λόγο προβλημάτων στη διασύνδεση του προμετωπιαίου φλοιού με τα βασικά γάγγλια,δεν συνδέεται δηλαδή το όργανο που παράγει τις προθέσεις(προμετωπιαίος φλοιός)με τα όργανα που φιλτράρουν τις κινήσεις(βασικά γάγγλια)ώστε να επιλεγεί η κατάλληλη δράση σε μια δεδομένη στιγμή,με αποτέλεσμα το άτομο να δείχνει αποσυρμένο και παθητικό.
Σχιζοφρενείς με παραληρητικές ιδέες αναφοράς και δίωξης μπορούν να αναπαραστήσουν νοητικά ότι οι άλλοι έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις απο τους ίδιους αλλά έχουν δυσκολία να συναγάγουν πιο είναι το περιεχόμενο αυτών των προθέσεων και πεποιθήσεων,με αποτέλεσμα να αποδίδουν λανθασμένες προθέσεις στους άλλους.
Επίσης δεν μπορούν να συνδέσουν την άποψη κάποιου με το θέμα στο οποίο αναφέρεται,για παράδειγμα αν κάποιος πεί σε έναν σχιζοφρενή <>(κάτι το οποίο μπορεί να είναι είτε λάθος είτε σωστό)αυτός θα το εκλάβει ως εξής: <> και αφετέρου το περιεχόμενο θα γίνει αντιληπτό σαν αληθινή αναπαράσταση του εξωτερικού κόσμου,παρά σαν άποψη κάποιου η οποία μπορεί και να μην ισχύει…δηλαδή δεν θα καταλάβει ότι το περιεχόμενο αφορά την άποψη κάποιου,νομίζει ότι το (…έξω βρέχει)είναι το πραγματικό γεγονός που συμβαίνει και επειδεί τα πιστεύω και η πραγματικότητα συχνά δεν ταιρίαζουν αυτό μπορεί να καταστεί πολύ συγχυτικό….ή επίσης σύγχηση δημιουργείται αν ένας σχιζοφρενής ρωτήσει,π.χ τη γνώμη κάποιων φίλων του για τον ίδιο….αυτό οδηγεί σε προτάσεις του τύπου…<>
οι προτάσεις αποκόπτωνται στο νού του ασθενή και η αναπαράσταση που δημιουργείται του λέει <> έτσι δεν μπορεί να καταλάβει ποιός το λέει αυτό και δημιουγείται η ψευδαίσθηση ενός τρίτου προσώπου το οποίο βρίσκεται στο μυαλό του και τον κρίνει για το ότι τρώει πολύ.
Γιατί δεν βγάζει τις προτάσεις μέσα στα εισαγωγικά
τέσπα έγραψα στο:
1o)ο γιώργος πιστεύει πώς έξω βρέχει
2ο)ο γιώργος πιστεύει…
3ο)ο ανδρέας πιστεύει ότι ο πάνος(υποθετικό όνομα του ασθενή)τρώει πολύ
και
4ο)ο πάνος τρώει πολύ
Αυτά τα έγραψα στα 4 εισαγωγικά που δεν εμφάνιστηκε το περιεχόμενό τους…είναι με τη σειρά απο επάνω προς τα κάτω
Επειδή έβαλες σήματα ανίσωσης και τα πέρασε για κώδικα HTML. Μην τα χρησιμοποιείς για εισαγωγικά.
Evan T
Οκ ευχαριστώ.
@Ezeinik.
Πάντως φίλε να συμπληρώσω ότι αυτό με το αίμα στο οποίο αναφέρθηκες είναι πάρα πολύ σωστό και πολλές φορές μπερδεύει τον κόσμο,σε καμία περίπτωση ποσότητες νευροδιαβιβαστών στο αίμα δεν αντανακλούν ίδιες ποσότητες,του εκάστοτε νευροδιαβιβαστή που εξετάζεται,στον εγκέφαλο,ΠΟΤΕ όμως και καλό είναι να μην πέφτουμε σε αυτή την παγίδα.Και για να δώσω ένα παράδειγμα θα αναφερθώ στο παράδειγμα του Παρκινσονισμού και την απώλεια του σχετικού νευροδιαβιβαστή που ευθύνεται για τη νόσο Πάρκινσον,δηλαδή τη ντοπαμίνη,απώλεια που οφείλεται στην έλλειψή του εν λόγω διαβιβαστή στις ντοπαμινεργικές απολήξεις στο ραβδωτό σώμα καθώς και στην εκφύλιση των ντοπαμινεργικών κυττάρων που βρίσκονται στη συμπαγή μοίρα της μέλαινας ουσίας.Η διαδικασία παραγωγής της l-dopa, που είναι ο πρόδρομος της ντοπαμίνης,παράγεται σε δύο περιοχές του σώματος,η μια είναι στα κυκλώματα ντοπαμίνης του εγκεφάλου (τα οποία είναι τρία) με σημαντικότερο παραγωγό του διαβιβαστή να είναι η μελαινοραβδωτή οδός (εκφύλισή της σχετίζεται με τη νόσο πάρκινσον) και η άλλη περιοχή παραγωγής είναι η περιφέρεια,δηλαδή στο αίμα και τον νωτιαίο μυελό.Αν κάνουμε μέτρηση του ποσού της ντοπαμίνης σε έναν Παρκινσονικό ασθενή είναι μέγα λάθος να μετρήσουμε τις ποσότητες ντοπαμίνης στον νωτιαίο μυελό και να πούμε άρα τόσο είναι και στον εγκέφαλο.ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ.Η ποσότητα ντοπαμίνης στον νωτιαίο μυελό είναι ανεξάρτητη από την ποσότητα ντοπαμίνης στη μελαινοραβδωτή οδό.
Αν έχεις όντως κατάθλιψη πάντως, ελπίζω να πήγες σε ψυχίατρο για αγωγή, γιατί απ’όσο ξέρω η ψυχολογική υποστήριξη είναι άχρηστη στην αντιμετώπιση της οργανικής κατάθλιψης. Προσωπικά είμαι αντίθετος σε αυτό , μέσα από την εμπειρία μου , είχα κατάθλιψη , διαταραχή πανικού , και ιδεοληψία έπαιρνα φάρμακα και δεν μου έκαναν σχεδόν τίποτα ,μόνο οταν πήγα σε ψυχολόγο είδα απότέλεσμα , το ζητούμενο είναι να να αλλάξεις τα σχήματα που έχεις μέσα στο μυαλό σου να διόρθωσης την σκέψη σου , τα φάρμακα θεραπεύουν τα συμπτώματα και οχι τις αιτίες ,σχετικά με την οργανική κατάθλιψη να ξέρεις οτι μέσα απο την αναδόμηση των σκέψεων αναγεννώνται και η νευρώνες, Σε κάποιο σημείο ο νούς ακουμπάει το σώμα
Δεν ειμαι αντίθετος στον ψυχίατρο απλά είναι η τελευταία λύση