| ◄◄ | ◄ | Αντιφατικά δόγματα μεταξύ Ματθαίου και Μάρκου | ▲ | Prospect Papers | ► | ►► |
| (CC) 2009 EvanT | ||||||
Στο πρώτο μέρος της “Εποχής της Λογικής” είπα “ελπίζω στην ευτυχία πέρα από αυτήν τη ζωή.” Νιώθω άνετα με αυτή την ελπίδα, αλλά δεν προχωρώ πέρα από μια απλή ελπίδα, όσον αφορά το μέλλον.
Θεωρώ ότι είμαι στα χέρια του Δημιουργού μου και ότι μετά από αυτήν τη ζωή θα μου φερθεί όπως αρμόζει, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη και την καλοσύνη του. Αφήνω όλα αυτά τα ζητήματα σ’Αυτόν, τον Δημιουργό και φίλο μου, και υποστηρίζω ότι είναι υπεροπτικό ένας άνθρωπος να φτιάξει ένα δόγμα, όσον αφορά το τι θα μας κάνει ο Δημιουργός μετά τη ζωή αυτή.
Δεν πιστεύω ότι, επειδή ένας άντρας και μια γυναίκα κάνουν ένα παιδί, αυτό επιβάλλει στο Δημιουργό την ακλόνητη υποχρέωση να διατηρήσει την ύπαρξη αυτού του όντος αιωνίως μετά θάνατον. Είναι δικαίωμά του να κάνει όπως νομίζει και δεν είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε τι θα κάνει.
Το βιβλίο που ονομάζεται Καινή Διαθήκη, το οποίο πιστεύω ότι είναι φανταστικό και έχω αποδείξει ότι είναι αναληθές, περιγράφει στο 25ο κεφάλαιο του Ματθαίου αυτό που ονομάζεται “τελευταία ημέρα” ή “ημέρα της κρίσεως”. Όλος ο κόσμος, σύμφωνα με τη διήγηση, χωρίζεται σε δύο ομάδες, τους δίκαιους και τους άδικους, που παρομοιάζονται με αμνούς και ερίφια. Μετά λαμβάνουν την ποινή τους. Σ’αυτούς που παρομοιάζονται με αμνούς λέει “δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου”, ενώ στους άλλους, στα ερίφια λέει “πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ”. [110] (Μτ 25,34.41)
Ο κόσμος όμως δεν μπορεί να χωριστεί έτσι. Ο ηθικός κόσμος, όπως και ο φυσικός κόσμος, αποτελείται από διαφόρων βαθμών χαρακτήρες, οι οποίοι διαπλέκονται με τέτοιο τρόπο που είναι αδύνατο να βρεθεί ένα σταθερό διαχωριστικό σημείο· το σημείο αυτό είτε υπάρχει παντού, είτε πουθενά. Ο κόσμος μπορεί να μοιραστεί στα δύο, αριθμητικά, αλλά όχι ηθικά. Συνεπώς, η παρομοίωση ότι μπορούν οι άνθρωποι να χωριστούν όπως τα πρόβατα και τα κατσίκια, που ξεχωρίζουν μόνο λόγω εξωτερικής εμφάνισης, είναι παράλογη. Τα πρόβατα είναι πάντα πρόβατα και τα κατσίκια είναι πάντα κατσίκια γιατί αυτή είναι η φύση τους. Αλλά ένα τμήμα του ανθρώπινου πληθυσμού δεν είναι καλό με τον ίδιο τρόπο, ούτε το άλλο μισό είναι με τον ίδιο τρόπο κακό. Υπάρχουν άνθρωποι υπερβολικά καλοί και άλλοι υπερβολικά κακοί. Υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούν να μπουν ούτε στη μία, ούτε στην άλλη κατηγορία. Δεν ανήκουν ούτε στα πρόβατα, ούτε στα κατσίκια. [Και υπάρχει και άλλη μία κατηγορία ανθρώπων που είναι τόσο ασήμαντη σε θέματα χαρακτήρα και συμπεριφοράς που δεν αξίζουν ούτε τον κόπο να καταδικαστούν, ούτε να σωθούν, ούτε καν να αναστηθούν.] [111]
Η γνώμη μου είναι ότι αυτοί που έζησαν τη ζωή τους κάνοντας το καλό και προσπαθώντας να κάνουν ευτυχισμένους τους θνητούς συνανθρώπους τους είναι αυτοί που θα είναι ευτυχισμένοι μετά θάνατον, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να υπηρετήσει κανείς το Θεό. Και οι πολλοί κακοί θα τιμωρηθούν με κάποιο τρόπο. Αλλά αυτοί που δεν είναι ούτε πολύ καλοί, ούτε πολύ κακοί ή πολύ ασήμαντοι για να τύχουν προσοχής, θα εγκαταλειφθούν εντελώς. Αυτή είναι η γνώμη μου. Είναι σύμφωνη με τις αντιλήψεις μου για τη Θεία Δικαιοσύνη και τη λογική που μου έδωσε ο Θεός, και είμαι ευγνώμων που ξέρω ότι μου έδωσε ένα μεγάλο μερίδιο από αυτό το θεϊκό δώρο.
THOMAS PAINE
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
| 110 ▲ | “Come, ye blessed of my father, inherit the kingdom prepared for you from the foundation of the world. […] “Depart from me, ye cursed, into everlasting fire, prepared for the devil and his angels.” (Μτ 25,34.41) |
| 111 ▲ | Το τμήμα εντός της αγκύλης δεν εμφανίζεται ούτε στην έκδοση του Carlile του 1824, ούτε στην έκδοση του Mendum του 1859. |
On the way to Ithaca 
Τα σχόλιά σας είναι ευπρόσδεκτα / Your comments are welcome