Enlightenment and Suicide 26.11.2013 © Benjamin Cain |
Υπάρχει άραγε άτομο πεσιμιστικό, μηδενιστικό ή εν γένει μελαγχολικό που να μην είναι και υποκριτής; Η ερώτηση αυτή βρίσκεται στη ρίζα της συμβατικής κριτικής που καταφέρεται σε όποιον προσυπογράφει κάποια σκοτεινή κοσμοθεώρηση. Η φυσική υποψία είναι ότι το να πιστεύεις ότι η ζωή είναι άθλια και άνευ ελπίδας θα σε έκανε να αυτοκτονήσεις, οπότε αν το άτομο επιλέγει να συνεχίσει να ζει, τότε οι φιλοσοφικές του πεποιθήσεις είναι υποκριτικές. Η φιλοσοφία που αναπτύσσω σε αυτό το ιστολόγιο, που αντλεί στοιχεία από τον υπαρξισμό και τον συμπαντισμό, μεταξύ άλλων, είναι αρκετά σκοτεινή και εικονοκλαστική, οπότε μήπως αυτό υπονοεί πως δεν αξίζει να μένουμε ζωντανοί; Για να προϊδεάσω, η απάντηση είναι “όχι”.