[JH] Η τελική μορφή του Ισλάμ;

Μία σειρά άρθρων του Joseph Hoffmann για τα προβλήματα του σύγχρονου μουσουλμανικού κόσμου και τον μαινόμενο ισλαμικό φονταμενταλισμό. Η άποψή του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς έχει ζήσει και έχει διδάξει πολλά χρόνια σε πανεπιστήμια σε μουσουλμανικές χώρες. Το δεύτερο άρθρο θα βρίσκεται σε λίγες μέρες εδώ, το τρίτο εδώ και το τέταρτο εδώ.

Ευρετήριο κειμένων του Joseph Hoffmann

 

The final form of Islam?
21.08.2014 © Joseph Hoffmann

 

Οι ημέρες που δικαιολογούσαμε τη θρησκευτική βία του Ισλάμ ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα των Δυτικών ενεργειών πέρασαν.

Για δύο δεκαετίες —από τότε που ο Οσάμα Μπιν Λάντεν έβγαλε φετφά κατά της Αμερικής το 1996 και το 1998– υπάρχει ένα λαϊκιστικό κίνημα εντός του Ισλάμ αποτελούμενο κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά) από νέους, έντονα ιδεολόγους που υπάρχουν και πέρα από τον αραβικό κόσμο και τροφοδοτούνται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 ήταν η πρώτη ριπή και η πρώτη επιτυχία του κινήματος αυτού.

Ήταν, όπως λένε, μια παραδειγματική στιγμή κατά την οποία οι ριζοσπάστες νόμισαν μέσα στην άγνοιά τους πως έπληξαν ανεπανόρθωτα τη Δυτική ψυχή. Οι φονταμενταλιστές Μουσουλμάνοι τώρα ψοφάνε για μια δεύτερη ευκαιρία και θα κάνουν οτιδήποτε για να το πετύχουν. Όπως οι πρόδρομοί τους που μηχανεύτηκαν τη χρήση επιβατικών αεροπλάνων ως βόμβες, πιστεύουν στο μαρτύριο και προσυπογράφουν ένα περίεργο (αλλά διόλου ασήμαντο) είδος ισλαμικής σκέψης που θεωρεί πως ο φόνος άλλων Μουσουλμάνων και απίστων είναι από τις σημαντικότερες επιδιώξεις της πίστης τους.

Το Ισλαμικό Κράτος δεν μπορεί να ηττηθεί στο πεδίο της μάχη γιατί δεν υπάρχει συμβατικό πεδίο μάχης. Δεν μπορεί να εξοντωθεί, να παραιτηθεί, να ελεγχθεί από τη “Δύση”. Δεν πρόκειται να λογικευτεί γιατί δεν θεωρεί ότι η λογική καθορίζει τις πράξεις της. Είναι θανάσιμο και, για να χρησιμοποιήσω κι εγώ τη λέξη που χρησιμοποιείται τη σήμερον ημέρα, κακόηθες.

Για να το πω απλά, δεν υπάρχει γιατρειά για αυτό το είδος Ισλάμ πέρα από το ίδιο το Ισλάμ, επειδή οι σκοποί του δεν είναι εξωγενείς των πεποιθήσεων και των πιστών. Είναι μέρος του σώματός αυτού. Είναι μια από τις πολλές γενετικές εξελίξεις που θα καθορίσουν την τελική μορφή του Ισλάμ.

Read Full Post »

[JH] Αμόρφωτο Ισλάμ

Μία σειρά άρθρων του Joseph Hoffmann για τα προβλήματα του σύγχρονου μουσουλμανικού κόσμου και τον μαινόμενο ισλαμικό φονταμενταλισμό. Η άποψή του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς έχει ζήσει και έχει διδάξει πολλά χρόνια σε πανεπιστήμια σε μουσουλμανικές χώρες. Το δεύτερο άρθρο θα βρίσκεται σε λίγες μέρες εδώ, το τρίτο εδώ και το τέταρτο εδώ.

Ευρετήριο κειμένων του Joseph Hoffmann

 

Illiterate Islam
04.04.2013 © Joseph Hoffmann

 

Οι τρεις από τους τελευταίους τέσσερις πάπες υπήρξαν καθηγητές πανεπιστημίου, μαζί με τον τρέχοντα, που ήταν καθηγητής Θεολογίας και Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μιγκέλ στην Αργεντινή, πριν ανέλθει στην ιεραρχία της εκκλησίας. Κάποιοι πάπες, όπως ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄, ο Πίος ΙΒ΄, ο Παύλος ΣΤ΄ και ο Ιωάννης Παύλος Β΄, ήταν γνωστοί κυρίως ως λόγιοι με εκπληκτικές γλωσσικές ικανότητες. Όπως έδειξε ο Βενέδικτος και ο Παύλος ΣΤ΄, η χαρισματικότητα δεν είναι απαραίτητη. Ενίοτε εκλέγεται ένας, όπως ο Ιωάννης ΚΓ΄, ο οποίος ανέρχεται κυρίως ως “πάστορας” ή διαχειριστής. Αλλά η ιστορία του παπικού θεσμού είναι η ιστορία ευφυών ανθρώπων που τους δίνουνε να φορέσουν λευκά άλλοι ευφυείς άνθρωποι που φοράνε κόκκινα.

Ακόμα κι αν διαφωνείτε με τη θεολογία τους (και ποιος δεν το κάνει άλλωστε;) είναι δύσκολο να βρει κανείς ελλείψεις στην παιδεία και την ευφυΐα τους. Κι ενώ η “νέα αθεΐα” διαρκώς αποδεικνύει την ιστορική άγνοιά της σε σχέση με τη διατήρηση του πολιτισμού και της παιδείας, θα ήταν λάθος να πούμε πως η Καθολική Εκκλησία δεν σήκωσε τα βάρη που της αντιστοιχούσαν.

Read Full Post »

[JH] Η ηθική απάθεια της Αθεΐας: Αφήνοντας το φίδι να κάνει κουμάντο

Ημέρα Βλασφημίας σήμερα και είπα να αναρτήσω μια ενδιαφέρουσα κριτική του Joseph Hoffmann για την αντιμετώπιση της έννοιας της βλασφημίας από το αμερικανικό αθεϊστικό κίνημα και το “Center for Inquiry”. Προφανώς πολλά από τα γραφόμενα δεν μπορούν να μεταφερθούν αναλογικά στην ελληνική αθεΐα, αλλά σημεία επαφής υπάρχουν.

The Moral Apathy of Atheism: Leaving it to the Snake 05.11.2013 © Joseph Hoffmann

Ευρετήριο κειμένων του Joseph Hoffmann

Μία από τις πιο θλιβερές ειδήσεις των τελευταίων 5 ετών ήταν η απόφαση του Paul Kurtz, κάτω από τεράστια πίεση, να εγκαταλείψει τον οργανισμό που ίδρυσε στις αρχές του ’80, το Κέντρο Αναζήτησης [Center for Inquiry, CFI] και τις δύο οργανώσεις-τμήματά του, το Συμβούλιο Κοσμικού Ουμανισμού [Council for Secular Humanism] και την Επιτροπή Σκεπτικιστικής Αναζήτησης [Committee for Skeptical Inquiry]

Ίσως υπάρχει επαρκής απόσταση για μια καλύτερη οπτική γωνία στα γεγονότα, κάτι το οποίο κάνω γενικότερα από το 2009 που ξεκίνησα το ιστολόγιο “The New Oxonian”. Για όσους δεν γνωρίζουν τον Paul Kurtz, ήταν ο μπροστάρης και κορυφαίος θεωρητικός του κοσμικού ουμανιστικού κινήματος στις ΗΠΑ. Πέθανε τον Οκτώβριο του 2012.

Ο λόγος για τον οποίο ο Kurtz έφυγε από το CFI —η παροιμιώδης σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι— ήταν ένα τέχνασμα που προώθησε ο οργανισμός για τη στήριξη της “ελεύθερης έκφρασης”: τον the Διαγωνισμό Βλασφημίας και το μετέπειτα γεγονός, το διαγωνισμό της “Ημέρας Δικαιώματος στη Βλασφημία”, στα πλαίσια ενός ευρύτερου πλαισίου, την Εκστρατεία Ελεύθερης Έκφρασης.

Read Full Post »

[JH] Είναι τα συνοπτικά ευαγγέλια ασκήσεις αντιγραφής; Ιησούς και Ανακρέων

Are the Synoptic Gospels copy exercises? Jesus and Anacreon 13.01.2010 © R. Joseph Hoffmann

Ευρετήριο κειμένων του Joseph Hoffmann

Το ατέρμονο ζήτημα στις Νεοδιαθηκικές Σπουδές είναι, πρώτον, πώς καταγράφηκαν τα ευαγγέλια (και πότε και πού) και τί “σχέση” έχουν μεταξύ τους. Οι πολύπαθοι πιστοί εδώ και αιώνες –από τον 16ο αι. που μεταφράστηκε για πρώτη φορά η Βίβλος στην καθομιλουμένη– ενθαρρύνονται να πιστεύουν πως η κανονική σειρά, Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς, Ιωάννης, είναι και η χρονολογική σειρά.

Η πεποίθηση αυτή στηρίζεται κάπως αδύναμα σε πρώιμες αναφορές στον Παπία, του οποίου η φήμη ήδη είχε διαβρωθεί από εκείνον που κατέγραψε τα λόγια του, το συγγραφέα του 4ου αι. Ευσέβιο και το αιρεσιομάχο επίσκοπό Ειρηναίο –που ήταν και ο πραγματικός πατέρας των ονομάτων των ευαγγελίων.

Οι φοιτητές θεολογίας σε Ευρώπη και Β. Αμερική μαθαίνουν για πάνω από έναν αιώνα πως το ζήτημα “ποιος έγραψε πρώτος τι” προσφέρει ανεξάντλητο ενθουσιασμό. Η μέση άποψη στα πιο διάσημα και υπερδραστήρια ερευνητικά ιδρύματα σε Β. Αμερική και Ευρώπη είναι πως η ορθοδοξία και η κανονικότητα είναι στην καλύτερη περίπτωση προσωρινοί τρόποι θέασης των ευαγγελίων και, στη χειρότερη περίπτωση, παραπλανητικές όσον αφορά την επίλυση του αινίγματος των χριστιανικών απαρχών.

Πολλοί από τους νέους φοιτητές έρχονται σε επαφή με θεωρίες απαρχών τόσο φανταχτερές και τόσο περίπλοκες που θα μπορούσαν να είναι και άλγεβρα. Άλλες είναι τόσο απατηλά βέβαιες για τον εαυτό τους και τόσο κατά γράμμα πιστές στην αρχαία παράδοση που δεν μπορεί να είναι σωστές:

Read Full Post »

[JH] Η Προς Επικουρείους Επιστολή

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 29.03.2014:
Παραδόξως, το άρθρο αυτό εμφανίστηκε στα Top Posts της Ελληνικής WordPress. Ανάθεμα κι αν καταλαβαίνω τι αλγόριθμους χρησιμοποιούν…

Φρέσκο πράμα που σαλεύει. Ο Δρ. Hoffmann το δημοσίευσε μόλις χθες και το θεώρησα αρκετά αξιόλογο να μεταφραστεί. Σχετικές απόψεις (πολύ λιγότερο δηκτικά) είχα εκφράσει προ αμνημονεύτων ετών κι εγώ στο “Αδιάβαστοι Άθεοι”, ενώ σχετική νομίζω είναι και η άποψή μου για την “Απάντηση του Αυλικού”.

The Epistle to the Epicureans 27.03.2014 © R. Joseph Hoffmann

Ευρετήριο κειμένων του Joseph Hoffmann

Ένα γράμμα προς τους Αθέους

Αγαπητοί Άθεοι:

Εντάξει, δεν πιστεύετε στο Θεό. Σε αυτό λέω, “μπράβο”. Αναγνωρίζετε (και δεν ανακαλύψατε) κάτι που είναι προϊόν πάνω-κάτω μιας χιλιετίας διανόησης.

Αυτό το αποκαλούμε “συμπέρασμα που κερδήθηκε με κόπο”. Το κακό είναι ότι το συμπέρασμα δεν σας ανήκει και πως δεν στρώσατε εσείς το δρόμο που μας έφερε από το 1214 στο 2014. Και για πολλούς από εσάς, ο δρόμος που νομίζετε πως το έκανε αυτό είναι ένας μαγικός δρόμος, μια νεραϊδένια γέφυρα που ενώνει την Αρχαία Ελλάδα με τον Δαρβίνο.

Read Full Post »