Feeds:
Posts
Comments

Posts Tagged ‘ISIS’

Beheading Ishmael:
Islamic Extremism
and the denial of History

10.05.2015 © Joseph Hoffmann

Η παθολογία του θρησκευτικού κινήματος ονόματι Ισλαμικό Κράτος (ISIS) είναι μια σαρκοβόρος ασθένεια που προκύπτει από τις απόπειρες του συντηρητικού Ισλάμ να διορθώσει τις πρόσφατες αποτυχίες του.

Η πιο μεγάλη του επιτυχία, η 11η Σεπτεμβρίου 2001, είναι άνω δεκαετίας. Οι ηγέτες της Αλ Κάιντα έχουν μεγαλώσει, είναι ανοργάνωτοι και εύκολα χάνουν τις εντυπώσεις από πιο γερές και εντυπωσιακές στιγμές -αποκεφαλισμούς, πολιτισμικές καταστροφές, ομαδικές εκτελέσεις, βιασμοί και επιθέσεις τύπου blitzkrieg σε πόλεις και χωριά. Οι Ταλιμπάν κι αυτοί είχαν ατυχίες: παρόμοιες ομάδες, όπως η Μπόκο Χαράμ ή η Αλ Σαμπάμπ, δρουν πειρατικά, στα περιθώρια και από απόσταση. Όλες τους τροφοδοτούνται από την άγνοια, δαιμονικές μορφές ενθουσιασμού και έναν στρεβλό ιδεαλισμό που έχει πέραση, παραδόξως, σε έναν κόσμο όπου οι πιο τελετουργικές μορφές δυϊστικού πολέμου έχουν γίνει ντεμοντέ ή έχουν περιοριστεί στην επιστημονική φαντασία. Σε έναν κόσμο που έχει γίνει ηθικά τεμπέλης και προβλέψιμος, ένας σατανικός σκοπός που μπορεί να εκμεταλλευτεί την μη προβλεψιμότητα μπορεί εύκολα να νικήσει.

Συνέχεια »

Advertisement

Read Full Post »

Killing History:
The ISIS war on Civilization

08.03.2015 © Joseph Hoffmann

Ένα από τα βασικά στοιχεία των θρησκειών της Βίβλου είναι η εικονοκλασία -κυριολεκτικά η καταστροφή των ειδώλων. Οι αρχαίοι Εβραίοι ανέπτυξαν μια αντιπάθεια για τα αγάλματα και τις εικόνες κάποια στιγμή κατά την 1η χιλιετία π.Κ.Χ. και αφού επανήλθαν μερικές φορές στη λατρεία τους, αποφάσισαν να τα απαγορεύσουν μια και καλή, αφού ο Θεός τους ήταν “Θεός ζηλωτής, πάνω από τον οποίο δεν μπορούν να υπάρχουν άλλοι” (Έξοδος 20,4).

Αυτό ήταν περισσότερο ευχολόγιο από πλευράς τους, δεδομένου πως στις διάφορες στρατιωτικές συγκρούσεις με τους πολυθεϊστές που τους περιτριγύριζαν, οι Ισραηλίτες συχνά έχαναν από αυτούς τους άλλους θεούς.

Οι Χριστιανοί προσπάθησαν για λίγο να αγνοήσουν την πλούσια παγανιστική κληρονομιά ναών και αγαλμάτων, αλλά εν τέλει υπέκυψαν στον πειρασμό να φτιάχνουν εικόνες, να αφιερώνουν εκκλησίες σε αγίους και να παράγουν χιλιάδες εικόνες και να προωθούν τη λατρεία τους.

Συνέχεια »

Read Full Post »

Μία σειρά άρθρων του Joseph Hoffmann για τα προβλήματα του σύγχρονου μουσουλμανικού κόσμου και τον μαινόμενο ισλαμικό φονταμενταλισμό. Η άποψή του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς έχει ζήσει και έχει διδάξει πολλά χρόνια σε πανεπιστήμια σε μουσουλμανικές χώρες. Το πρώτο άρθρο βρίσκεται εδώ, το δεύτερο εδώ και το τρίτο εδώ.

 

Charlie and Ahmed
10.01.2015 © Joseph Hoffmann

 

Ένας φίλος έγραψε στην τελευταία μου ανάρτηση για το ριζοσπαστικό Ισλάμ πως οι Μουσουλμάνοι φίλοι και γείτονές του στην Οξφόρδη δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι βλέπει στην τηλεόραση. Είναι φιλήσυχοι, νομοταγείς και καλοί πολίτες του Βασιλείου.

Φυσικά και αυτό αληθεύει. Η Κυρία Σαλήμ είναι μια υπέροχη γυναίκα και ο γιος της ο Αχμέτ, ένα παιδί με λαμπερά μάτια, έχει το μέλλον μπροστά του και θα ξεκινήσει το γυμνάσιο του χρόνου. Τι θα μπορούσε να είναι πιο προφανές από το ότι το να την βάλουμε στην ίδια κατηγορία με πιο τοξικά παραδείγματα της πίστης της είναι πολύ κακόπιστο.

Μας βομβαρδίζουν αυτές τις μέρες πως πρέπει να θυμόμαστε ότι ο εχθρός δεν είναι το Ισλάμ, αλλά η τρομοκρατία με την ευρύτερη έννοια. Σωστό είναι αυτό, αλλά λιγότερο από ότι λέγεται, και περιμένω πως θα τα ακούσω που το είπα αυτό… ξανά.

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου (ενώ τα μέλη της οικογένειας Μπιν Λάντεν το έσκαγαν από την Καλιφόρνια πίσω στη Σαουδική Αραβία) αρκετοί έλεγαν πως ο πόλεμος ενάντια στον “τρόμο” ή την “τρομοκρατία” στερείται νοήματος. Ο George Soros αποκάλεσε τη φράση “ψευδή μεταφορά”. Ο γλωσσολόγος George Lakoff είπε πως δεν μπορεί να υπάρχει πόλεμος ενάντια στον τρόμο μιας και είναι αφηρημένη έννοια. “Ο τρόμος δεν μπορεί να καταστραφεί με όπλα, ούτε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης. Ένας πόλεμος ενάντια στον τρόμο δεν έχει τέλος.”

Ωστόσο φαινόταν προτιμότερο να πολεμήσουμε ενάντια σε κάτι που δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε παρά να τσινίσουμε τα σκυλιά του πολέμου και να ταράξουμε 1,6 δισεκατομμύρια Μουσουλμάνους, μερικοί εκ των οποίων το ρίξανε στο χορό την 11η Σεπτεμβρίου, με την πιθανότητα να ξεκινήσει και επίσημα η μάχη των πολιτισμών.

Δυστυχώς ο πόλεμος ενάντια στον “τρόμο” ή το “ριζοσπαστικό Ισλάμ” (αυτό που οι φονταμενταλιστές απλά αποκαλούν “αληθινή πίστη” الإسلام الحقيقي) ή την Αλ Κάιντα και τους “συνεργάτες” της και τους εκπαιδευόμενους αποκεφαλίστες της παγκοσμίως, είναι αδιανόητος χωρίς το Ισλάμ. Αυτό είναι το ζήτημα.

Και αυτό είναι το πρόβλημα. Η βία που βλέπουμε στη Μέση Ανατολή, το Πακιστάν, τη Βόρειο Αφρική, τη Μαλαισία και την Ινδονησία δεν είναι ούτε ασώματη, ούτε αόριστη. Χωρίς το φιλολογικό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό πλαίσιο του Ισλάμ σε αυτά τα μέρη του κόσμη -πλέον εισαχθέντα και στην Ευρώπη- η τρέχουσα κατάσταση είναι αδιανόητη.

Συνέχεια »

Read Full Post »

Μία σειρά άρθρων του Joseph Hoffmann για τα προβλήματα του σύγχρονου μουσουλμανικού κόσμου και τον μαινόμενο ισλαμικό φονταμενταλισμό. Η άποψή του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς έχει ζήσει και έχει διδάξει πολλά χρόνια σε πανεπιστήμια σε μουσουλμανικές χώρες. Το δεύτερο άρθρο θα βρίσκεται σε λίγες μέρες εδώ, το τρίτο εδώ και το τέταρτο εδώ.

 

Humiliating God:
The real cost of islamic terror

03.01.2015 © Joseph Hoffmann

 

ἀπὸ δὲ τῶν ἡμερῶν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως ἄρτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν (Μτ 11,12).

Υπάρχουν Μουσουλμάνοι που πιστεύουν πως ο Αλλάχ κοίταζε επιδοκιμαστικά όταν το 2001 -ή όπως μετράει το χρόνο- κάποιοι από τους πιστούς του έριξαν αεροπλάνα με επιχειρηματίες και δασκάλους, γιαγιάδες και μωρά, σε δύο ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης, σκοτώνοντας άλλους 2000 εργαζόμενους, γραμματείς, φύλακες, καθαριστές και πωλητές σάντουιτς.

Υπάρχουν Μουσουλμάνοι που πιστεύουν πως ο Αλλάχ επιδοκίμασε, αν όχι διέταξε, την δολοφονία 136 παιδιών και δεκάδων άλλων σε δημοτικό σχολείο στην Πεσαβάρ το Δεκέμβριο του 2014.

Υπάρχουν Μουσουλμάνοι που πιστεύουν πως οι απαγωγή, ο βιασμός και ο βίαιος γάμος και εξισλαμισμός των 400 κοριτσιών στη Νιγηρία στηρίζεται από τις γραφές και αντικατοπτρίζει τη θέληση του Θεού.

Συνέχεια »

Read Full Post »

Μία σειρά άρθρων του Joseph Hoffmann για τα προβλήματα του σύγχρονου μουσουλμανικού κόσμου και τον μαινόμενο ισλαμικό φονταμενταλισμό. Η άποψή του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς έχει ζήσει και έχει διδάξει πολλά χρόνια σε πανεπιστήμια σε μουσουλμανικές χώρες. Το δεύτερο άρθρο θα βρίσκεται σε λίγες μέρες εδώ, το τρίτο εδώ και το τέταρτο εδώ.

 

The final form of Islam?
21.08.2014 © Joseph Hoffmann

 

Οι ημέρες που δικαιολογούσαμε τη θρησκευτική βία του Ισλάμ ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα των Δυτικών ενεργειών πέρασαν.

Για δύο δεκαετίες —από τότε που ο Οσάμα Μπιν Λάντεν έβγαλε φετφά κατά της Αμερικής το 1996 και το 1998– υπάρχει ένα λαϊκιστικό κίνημα εντός του Ισλάμ αποτελούμενο κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά) από νέους, έντονα ιδεολόγους που υπάρχουν και πέρα από τον αραβικό κόσμο και τροφοδοτούνται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 ήταν η πρώτη ριπή και η πρώτη επιτυχία του κινήματος αυτού.

Ήταν, όπως λένε, μια παραδειγματική στιγμή κατά την οποία οι ριζοσπάστες νόμισαν μέσα στην άγνοιά τους πως έπληξαν ανεπανόρθωτα τη Δυτική ψυχή. Οι φονταμενταλιστές Μουσουλμάνοι τώρα ψοφάνε για μια δεύτερη ευκαιρία και θα κάνουν οτιδήποτε για να το πετύχουν. Όπως οι πρόδρομοί τους που μηχανεύτηκαν τη χρήση επιβατικών αεροπλάνων ως βόμβες, πιστεύουν στο μαρτύριο και προσυπογράφουν ένα περίεργο (αλλά διόλου ασήμαντο) είδος ισλαμικής σκέψης που θεωρεί πως ο φόνος άλλων Μουσουλμάνων και απίστων είναι από τις σημαντικότερες επιδιώξεις της πίστης τους.

Το Ισλαμικό Κράτος δεν μπορεί να ηττηθεί στο πεδίο της μάχη γιατί δεν υπάρχει συμβατικό πεδίο μάχης. Δεν μπορεί να εξοντωθεί, να παραιτηθεί, να ελεγχθεί από τη “Δύση”. Δεν πρόκειται να λογικευτεί γιατί δεν θεωρεί ότι η λογική καθορίζει τις πράξεις της. Είναι θανάσιμο και, για να χρησιμοποιήσω κι εγώ τη λέξη που χρησιμοποιείται τη σήμερον ημέρα, κακόηθες.

Για να το πω απλά, δεν υπάρχει γιατρειά για αυτό το είδος Ισλάμ πέρα από το ίδιο το Ισλάμ, επειδή οι σκοποί του δεν είναι εξωγενείς των πεποιθήσεων και των πιστών. Είναι μέρος του σώματός αυτού. Είναι μια από τις πολλές γενετικές εξελίξεις που θα καθορίσουν την τελική μορφή του Ισλάμ.

Συνέχεια »

Read Full Post »