|
Lovecraftian Horror and Pragmatism 17.11.2011 © Benjamin Cain |
Έχω αναφερθεί αρκετές φορές στον λαβκραφτιανό τρόμο σ’αυτό το μπλογκ και πρέπει να εξηγηθώ. Για να καταλάβετε τη σχέση του Lovecraft με τα φιλοσοφικά ζητήματα με τα οποία ασχολούμαι, πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχουν δύο ειδών κοσμικιστές, οι Νιτσεϊκοί και οι μη Νιτσεϊκοί. Οι Νιτσεϊκοί, συμπεριλαμβανομένων του Αμερικανού συγγραφέα τρόμου H.P. Lovecraft, του Βρετανού συγγραφέα John Gray και των υπαρξιστών φιλοσόφων, προειδοποιούν πως αυτό που ο Νίτσε αποκάλεσε “θάνατο του Θεού”, δηλαδή την άνοδο της σύγχρονης επιστήμης και των κοσμικών δυνάμεων, ήταν μια επανάσταση που απαιτεί μια επανεξέταση των αξιών μας. Οι Νιτσεϊκοί τονίζουν το άκυρο εκείνων των παραδόσεων και θεσμών που προϋποθέτουν το θεϊσμό. Αντίθετα οι μη Νιτσεϊκοί, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων Νέων Άθεων, όπως ο Richard Dawkins, ο Sam Harris και ο Jerry Coyne, πιστεύουν πως η άνοδος του κοσμικισμού δεν έχει τέτοιες ριζικές επιπτώσεις. Για παράδειγμα αυτοί οι κοσμικιστές συχνά υποθέτουν πως η φιλελεύθερη αξία της ιερότητας του ατόμου είναι συμβατή με μια αθεϊστική βάση, παρόλο που η αξία αυτή προέρχεται από θεϊστικούς μύθους. Ο μη Νιτσεϊκός κοσμικιστής συνήθως απαντά στον Νιτσεϊκό λέγοντας ότι οι θεϊστές αποκτούν τις αρχές τους από τη χρήση της δικής τους λογικής καθώς ξεδιαλέγουν τις γραφές τους και από το εξελιγμένο κοινωνικό ένστικτο των προϊστορικών προγόνων μας.
On the way to Ithaca 