Ημέρα Βλασφημίας σήμερα και είπα να αναρτήσω μια ενδιαφέρουσα κριτική του Joseph Hoffmann για την αντιμετώπιση της έννοιας της βλασφημίας από το αμερικανικό αθεϊστικό κίνημα και το “Center for Inquiry”. Προφανώς πολλά από τα γραφόμενα δεν μπορούν να μεταφερθούν αναλογικά στην ελληνική αθεΐα, αλλά σημεία επαφής υπάρχουν.
|
The Moral Apathy of Atheism: Leaving it to the Snake 05.11.2013 © Joseph Hoffmann |
Μία από τις πιο θλιβερές ειδήσεις των τελευταίων 5 ετών ήταν η απόφαση του Paul Kurtz, κάτω από τεράστια πίεση, να εγκαταλείψει τον οργανισμό που ίδρυσε στις αρχές του ’80, το Κέντρο Αναζήτησης [Center for Inquiry, CFI] και τις δύο οργανώσεις-τμήματά του, το Συμβούλιο Κοσμικού Ουμανισμού [Council for Secular Humanism] και την Επιτροπή Σκεπτικιστικής Αναζήτησης [Committee for Skeptical Inquiry]
Ίσως υπάρχει επαρκής απόσταση για μια καλύτερη οπτική γωνία στα γεγονότα, κάτι το οποίο κάνω γενικότερα από το 2009 που ξεκίνησα το ιστολόγιο “The New Oxonian”. Για όσους δεν γνωρίζουν τον Paul Kurtz, ήταν ο μπροστάρης και κορυφαίος θεωρητικός του κοσμικού ουμανιστικού κινήματος στις ΗΠΑ. Πέθανε τον Οκτώβριο του 2012.
Ο λόγος για τον οποίο ο Kurtz έφυγε από το CFI —η παροιμιώδης σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι— ήταν ένα τέχνασμα που προώθησε ο οργανισμός για τη στήριξη της “ελεύθερης έκφρασης”: τον the Διαγωνισμό Βλασφημίας και το μετέπειτα γεγονός, το διαγωνισμό της “Ημέρας Δικαιώματος στη Βλασφημία”, στα πλαίσια ενός ευρύτερου πλαισίου, την Εκστρατεία Ελεύθερης Έκφρασης.
On the way to Ithaca 