
Στον Επιστημονισμό, έγραψα πως η σύγχρονη επιστημοκεντρική κοσμοθεώρηση είναι θρησκευτική αντί για αυστηρά κοσμική. Αυτή η θρησκεία, την οποία αποκαλώ επιστημονισμό, δεν είναι απλά ακαδημαϊκός θετικισμός ή συμπεριφορισμός, αλλά η δημοφιλής λατρεία της τεχνοεπιστημονικής δύναμης και των θείων δημιουργικών δυνάμεων που αποκαλύπτονται ή εκθειάζονται από τη δύναμη αυτή, όπως η φυσική επιλογή στην ελάχιστα ρυθμιζόμενη (σχεδόν απολίτιστη) αγορά. Η Μητέρα Φύση, ανελέητη, βασιλεύει τόσο στις καπιταλιστικές οάσεις, όσο και στις παραδείσιες ζούγκλες, και παρεμβαίνει στα ανθρώπινα τεκταινόμενα διαχωρίζοντας τους νικητές από τους χαμένους σε μια σκληρή και διόλου χριστιανική μάχη για κέρδος. Ο θεός της ελεύθερης αγοράς, που πρέπει να είναι η ίδια η κοσμική δημιουργικότητα που δημιουργεί ηλιακά συστήματα και γαλαξίες, είναι πανταχού παρών στις σύγχρονες οικονομίες, ένα με τις ορέξεις που μας οδηγούν στον κοντόφθαλμο, αυτοκαταστροφικό ανταγωνισμό και πιθανώς στην εξαφάνισή μας και την αντικατάστασή μας με κάποιο άλλο εκλεκτό είδος. Ζήτω η Συμπαντική Δημιουργικότητα! Και μέχρι εκείνο το περίλαμπρο μέλλον, όταν πιθανότατα θα θυσιάσουμε τους εαυτούς μας στο βωμό της άνοης εξέλιξης, ένα μάτσο πολιτικοί, κροίσοι, επιχειρηματίες και άλλοι άρχοντες του εμπορίου θα εξουσιάζουν ως ημίθεοι, προφήτες και υπέρμαχοι αυτή της εξιδανικευμένης ψυχοπαθούς, της δημιουργικής δύναμης της φυσικής επιλογής. Αυτοί οι άρχοντες υψώνονται από την ελεύθεροι αγορά και επιλέγονται από τη Μητέρα Φύση να εξουσιάζουν την κοινωνική τάξη, την ιεραρχία της κυριαρχίας, την τροφική αλυσίδα. Χάρη στην πονηριά τους οι σύγχρονες, πλούσιες κοινωνίες προστατεύουν αυτήν την ιεραρχία με προπετάσματα δημοκρατίας και δωράκια τεχνολογικής ικανοποίησης.
Πώς μπορεί ο επιστημονισμός να είναι θρησκευτικός, όταν δεν έχει κάποια αγία γραφή που προκαλεί δέος όταν αναγιγνώσκεται, ως ο αποκεκαλυμμένος Λόγος του Μεγαλοδύναμου; Πού βρίσκεται αυτό το ιερό βιβλίο θεϊκής σοφίας του κοσμικιστή, αν οι λεγόμενοι κοσμικιστές είναι στην πραγματικότητα θρήσκοι; Η απάντησή μου: οι στίχοι της επιστημονιστικής γραφής επαναλαμβάνονται διαρκώς από τις κορυφές των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών· είναι τα πολιτικά ορθά συνθήματα, η χαλκευμένη και δοκιμασμένη ρητορεία και οι λέξεις-κλειδιά για τα παβλοφικά εκπαιδευμένα ανθρώπινα πρόβατα. Αν η γραφές αυτές μαζεύονταν σε ένα βιβλίο, ίσως ο τίτλος του να ήταν “Πολιτική Ορθότητα: Ιεροί στίχοι για τη γήτευση των καταναλωτών”. Αντίθετα ο επιστημονισμός χρησιμοποιεί τη σύγχρονη τεχνολογία για να περάσει τα μηνύματά του μέσω των λαϊκών μέσων διασκέδασης, έτσι ώστε να τα ακούς ακόμη κι εκεί που δεν τα περιμένεις. Μην ξεχνάτε πως ο επιστημονισμός είναι μια παράδοξη πίστη, μια θρησκεία που παριστάνει πως αντιτίθεται σε όλες τις θρησκευτικές ανοησίες. Όπως μια ολιγαρχία μπορεί να κρυφτεί παριστάνοντας πως είναι δημοκρατία, η παγανιστική λατρεία της φύσης μπορεί να μασκαρευτεί ως επιστημονικός ρασιοναλισμός και ως μεταθρησκευτικός ουμανισμός. Για να φανεί η θρησκευτική πτυχή της λεγόμενης κοσμικής κοινωνίας, αρκεί να κάνει κανείς ένα βήμα πίσω και να αναρωτηθεί αν υπάρχει κάποιος λόγος να πιστεύει πως ο έμφυτος φυλετισμός μας και η δημιουργική μας ανάγκη για εικασίες, που είναι οι πρωτεύουσες αιτίες της θρησκείας, σβήστηκαν από τις σύγχρονες δυνάμεις της προόδου. Σίγουρα, στο όνομα αυτής της προόδου οι παλιοί θεοί του δεισιδαιμονικού μονοθεϊσμού αποκαθηλώθηκαν και οι διαχρονικές θρησκευτικές φιλοσοφίες των μυστών αγνοήθηκαν ή διακωμωδήθηκαν, αλλά δεδομένου πως οι θρησκείες βρίσκονταν ανέκαθεν όπου υπήρχαν άνθρωποι, μιας και τα αίτιά τους βρίσκονται μέσα μας, θα έπρεπε να το περιμένουμε πως οι σύγχρονοι φυσιοκράτες θα θεοποιούσαν ό,τι απέμεινε για να αντικαταστήσουν τα ξεπερασμένα αντικείμενα λατρείας.
Συνέχεια »
Read Full Post »