[JH] Το Έγκυρο Εγχειρίδιο Άμεσων Απαντήσεων για Άθεους

Μια ωραία και χιουμοριστική κριτική των αθεϊστικών “μαζών”, από την εμπειρία που αποκόμισε από την αντίδραση τους στο άρθρο του “Η μικρή ιδέα της Αθεΐας”. Καταναλώστε υπεύθυνα!

The Sure-fire Atheist Rapid Response Manual 03.11.2011 © Joseph Hoffmann

Ευρετήριο κειμένων του Joseph Hoffmann

Όταν έγραψα το “Η μικρή ιδέα της Αθεΐας” είπα πως οι άθεοι είναι μικροί. Αλλά (και ντρέπομαι που το ομολογώ) δεν είχα ιδέα πόσο έξυπνοι είναι.

Υπάρχει ένα είδος μυρμηγκιού στη Νέα Γουινέα που είναι τόσο μικρό που χρειάζεσαι μεγεθυντικό φακό για να δεις ότι πρόκειται για έντομα και όχι στροβιλιζόμενοι κόκκοι άμμου. Αλλά αν σου πέσει ένα ψίχουλο στο έδαφος, θα εμφανιστεί από το πουθενά μια στρατιά μυριάδων μέσα από τις χαραμάδες όπου ζουν, και θα το καταβροχθίσουν προτού προλάβεις να το σηκώσεις και να το φας. Είναι πραγματικά θαυμαστά πλάσματα. Νομίζω τα λένε “σιμπογιέκι”. Δεν είμαι σίγουρος αν η λέξη έχει και ενικό αριθμό και δεν χρειάζεται, αφού δεν είναι ποτέ μόνα τους. Ούτε κι εκείνα πιστεύουν στο Θεό. Υποθέτω πως έχουν μικρή μνήμη επειδή δεν φαίνεται να τα πειράζει να τρώνε το ίδιο είδος ψίχουλων κάθε μέρα.

Όταν οι άθεοι κουράστηκαν με τις “ατέλειωτες κατηγόριες μου κατά της αθεΐας” πέρυσι έπεσαν ως σμήνος σε μένα, τον Jacques Berlinerblau και τον Michael Ruse ταυτόχρονα. Είπαμε, σε διάφορους τόνους, πως ήταν πολύ σκληροί, πως διώχνανε τον κόσμο με την άγαρμπη συμπεριφορά τους (συναθέων συμπεριλαμβανομένων) και πως έπρεπε να αρχίσουν να συμπεριφέρονται ως ενήλικες, με πραγματικά επιχειρήματα… και σταθερή εργασία.

Το αθεϊστικό σμάρι μπορεί και να καταβρόχθισε τους άλλους δύο γιατί έχω καιρό να μάθω νέα τους.

Αλλά τότε ήταν που έμαθα την παράξενη γλώσσα τους και τις αναπαραγωγικές τους συνήθειες: Όπως όλα τα μικρά πράγματα, βρίσκουν ασφάλεια στους μεγάλους αριθμούς. Ένας άθεος μόνο του δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τους φυσικούς εχθρούς του, το Χριστιανικό Έθνος, τους χαμηλής κατανάλωσης Σκοτεινούς [ΣτΜ: το αντίθετο των Brights του Dawkins] και τους πλαδαρούς Κουτόφραγκους σαν εμένα που στέλνουν ανάμεικτα σινιάλα ως προς το τι πιστεύουν. Αλλά 1000 άθεοι σε μία αποστολή μπορούν να νικήσουν έναν πιστάθεο, έναν συμβιβαστή κι έναν Επίκουρο Αναμορφωμένο Πρεσβυτερικό προ-Χιλιαστή εν μέσω διαζυγίου σε κανένα λεπτό της ώρας. Θα σας πω αυτό: Αν ο Οσάμα μπιν Λάντεν καταφερόταν εναντίον των αθέων και όχι της “Δύσης” (πού είναι αυτό ακριβώς) θα τον είχαν κάνει με τα κρεμμυδάκια τον Οκτώβριο του 2001.

Φυσικά το πλεονέκτημα των αθέων σε σχέση με τα μυρμήγκια είναι η γλώσσα. Τα σιμπογιέκι δε μιλάνε, αλλά οι άθεοι μπορούν και μερικοί από τους παλιότερους μπορούν και να διαβάσουν, όπως απέδειξε ένας πρόσφατα απαγγέλοντας ένα ποίημα. Αυτό με αναστάτωσε πολύ επειδή, μέχρι τότε, θεωρούσα πως η Rachel Rubinowitz, η κοπέλα μου στο πανεπιστήμιο, κι εγώ ήμασταν οι μόνοι που είχαμε διαβάσει Philip Larkin. Μου είχε πει πως την είχε ωθήσει να γίνει βιβλιοθηκάριος.

Έχω γίνει μεγάλος θαυμαστής του πώς οργανώνονται οι άθεοι για την προστασία τους και πώς μπορούν να το κάνουν με τόσο λίγα χρήματα. Αναρωτιέμαι για το γεγονός από τότε που παραλίγο να με κατασπαράξουνε την περασμένη Άνοιξη. Τώρα όμως ξέρω.

Σχεδόν ως εκ θαύματος, πριν από κανένα μήνα, έπεσα σε μια κόπια του βιβλίου “Το Έγκυρο Εγχειρίδιο Άμεσων Απαντήσεων, Άμυνας και Μαγειρικής για Άθεους” στο Βιβλιοπωλείο “Της Μάνας Σου” [sic] στο Σωσωλίτο, πλήρες με υποσημειώσεις και θαυμαστικά. Το βρήκα για ένα δολλάριο και ο ιδιοκτήτης μου είπε πως το είχε αγοράσει από έναν ταραγμένο προπτυχιακό φοιτητή την προηγούμενη μέρα. Ο φοιτητής είχε πει πως δεν είχε χρόνο για αθεϊστικές συναντήσεις πια και πως είχε αποφασίσει να γίνει ερευνητής της Βίβλου.

Το εγχειρίδιο είναι μικρό, λιγότερο από 100 σελίδες, μπρος-πίσω, σε χαρτί φωτοτυπίας και με μόνο μία εικόνα που ήταν κάπως θολή. Έμοιαζε να απεικονίζει έναν άθεο να τρώει ένα μωρό ανάμεσα σε δυο ψωμάκια για χάμπουργκερ, ενώ μια γριά με άσπρα μαλλιά και έναν καθωσπρέπει κότσο έλεγε στον άνδρα της “Σ’τά’χα πει εγώ”.

Υπάρχουν πολλά διαμαντάκια στο Εγχειρίδιο για να τα μεταφέρω όλα, οπότε να τα αγαπημένα μου:

Πρώτο Μέρος

(1) Το Αθεϊστικό Πιστεύω. “Πιστεύουμε πως δεν υπάρχει Θεός. Αυτό. Τελεία. Τέλος συζήτησης. Προχωράτε.”

(2) Ο εχθρός δεν το πιστεύει αυτό. Θα πει πράγματα του στυλ “Αλλά…” ή “Έχεις αναλογιστεί…” ή “Δεν ξέρω”. Αυτού του είδους η σκέψη πρέπει να αποθαρρύνεται επειδή υπεραναλύει τη θέση μας. Η υπερανάλυση είναι επικίνδυνη. Πολλοί καλοί άνδρες ή/και γυναίκες έχουν χαθεί από την υπερανάλυση.

Μετά από μερικές καλές συνταγές στο Δεύτερο Μέρος (σκοπεύω να δοκιμάσω το Σκεπτικιστικό Κοτόπουλο απόψε) το Εγχειρίδιο προχωρά σε λεπτομέρειες. Φυσικά ήμουν περίεργος να δω τι μπορεί να λέει για άτομα σαν εμένα -υπερναλυτές. Χάρηκα πολύ που βρήκα ότι υπάρχει ολόκληρη διαδικασία εκπαίδευσης για το πώς να τα βγάλει πέρα κανείς με ακριβώς το ζήτημα που ανέφερα στην “Μικρή Ιδέα της Αθεΐας”.

(1) Μην ασχολείστε με το τι έχει γράψει ο εχθρός: είναι άνευ αξίας..

(2) Ποτέ να μην λέτε πως δεν έχει αξία. Να λέτε πως δεν έχει νόημα. Ακόμα καλύτερα να λέτε πως στερείται επιχειρημάτων. Το επιχείρημα είναι λέξη που υπονοεί πως υπάρχει κάποιος λογικός ειρμός. Να λέτε πως δεν έχει λογική ανάπτυξη. Άλλες λέξεις προς χρήση: αβάσιμος, χασμουρητό, καραγκιοζιλίκια.

(3) Αν ο εχθρός χρησιμοποιεί σημειώσεις ή χωρία από ιστορικές πηγές, να τον ρωτάτε πού τις βρήκε. Προσοχή, μπορεί όντως να τις βρήκε από κάπου. Αν απαντήσει, πείτε “Λες και τα ξέρεις όλα” ή “Ποιος συμφωνεί μαζί σου;” Θυμηθείτε: το ζητούμενο είναι να τον συγχύσετε και να νικήσετε.

(4) Καθολικής Χρηστικότητας Επιχείρημα Πολλαπλών Χρήσεων (Αχυράνθρωπος): Αν νομίζετε πως έχει κάποιο επιχείρημα, αλλά δεν το κατανοείτε πλήρως, βλ. σε. 33: “Πώς να χρησιμοποιείτε έναν Αχυράνθρωπο”. Η άμυνα του αχυράνθρωπου είναι μια βέβαιης αποτελεσματικότητας τοξίνη που θα παραλύσει τον εχθρό. Βασικά είναι το αντίστοιχο ενός 6χρονου που λέει “απ’το μυαλό σου τα έβγαλες”, αλλά ακούγεται καλύτερο. Επιπλέον δεν χρειάζεται να εξηγήσετε τίποτα σχετικά με το πού το χρησιμοποιεί.

(5) Αν δεν μπορείτε να κατανοήσετε την Άμυνα του Αχυράνθρωπου, χρησιμοποιήστε αμέσως ένα από τα παρακάτω:

(α) Αποκαλέστε τον εχθρό αλαζόνα. Οι εχθροί μας είναι όλοι αλαζόνες, αλλιώς δεν θα κάθονταν να γράφουν εναντίον μας, οπότε αυτό σχεδόν σίγουρα θα δουλέψει. Εκφράσεις που θα δουλέψουν εξ ίσου καλά είναι οι “πομπώδης”, “ξεστρατισμένος”, “αξιολύπητα εκτός επαφής”, “απίστευτα ανενημέρωτος”. Προσπαθήστε να αποφύγετε το “μαλακίες” και αν χρησιμοποιήσετε το “εσφαλμένος” προσέξτε να μην κάνετε σαρδάμ. (βλ. επίσης συμβουλές ορθογραφίας, στο λήμμα συμβιβασμός/συνβιβασμός/συβιβασμός).

(β) Αποκαλέστε τον εχθρό αδαή. Αυτό επειδή όποιος διαφωνεί με την αθεΐα είναι κατά βάση αδαής. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε και τις λέξεις απίστευτα αδαής, απερίγραπτα αδαής, τόσο αδαής που απορώ πώς δένεις τα κορδόνια σου το πρωί.

(γ) Αποκαλέστε τον εχθρό αδιάφορο. Κάντε όλα τα σημαντικά σημεία να φαντάζουν αδιάφορα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να το κάνετε αυτό: “λολ, σοβαρολογείς;”, “omg, δεν μπορώ να πιστέψω πόσο γελοίο ήταν αυτό που είπες…”, “Πότε ξαναέχεις ραντεβού με τον ψυχίτρο;” ή “ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΑΤΟ ΓΕΡΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ;”

(δ) Αποκαλέστε τον εχθρό βαρετό. “Προσπάθησα να το διαβάσω, αλλά με πήρε ο ύπνος στο πρώτο κόμμα”. Καλύτερα, “Θα με είχε πάρει ο ύπνος στο πρώτο κόμμα, αλλά σηκώθηκα για κατούρημα στο ρήμα”.

(ε) Πείτε πως ο εχθρός μισεί την επιστήμη και τη λογική. Βλ. σελ.98 “Τι είναι η Επιστήμη και η Λογική;”

(στ) Πείτε πως ο εχθρός είναι συγχυσμένος. “Δεν ξέρω από πού να αρχίσω να συζητώ όλες αυτές τις σβουνιές και αν δεν μου πεις πως από κάτω υπάρχουν θαμμένα χρυσαφικά, δεν θα ασχοληθώ καν”. Αυτό πάντα δουλεύει και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και άλλες λέξεις πέρα από το “σβουνιές”.

(6) Αν δείτε πως η ιστοσελίδα είναι “διαχειριζόμενη” πείτε πως παραβιάζει το θεμελιώδες δικαίωμα στην Ελεύθερη Έκφραση που εγγυάται το Σύνταγμα στους Άθεους. Για αυτό το λόγο αγωνίστηκαν και πέθαναν οι άθεοι προπάτορές μας όπως ο Τόμας Τζέφερσον και ο Βενιαμίν Φρανγκλίνος και ο Αβραάμ Λίνκολν και ο Σαίξπηρ ή θα πέθαιναν αν χρειαζόταν. Η μη δημοσίευση των σχολίων μας είναι μορφή δυσφήμισης (σελ. 67) και διάκρισης, η οποία απαγορεύεται από όλους τους σχετικούς νόμους κατά των διακρίσεων: βλ. σελ.80 “Σχετικοί Νόμοι Κατά των Διακρίσεων”. Κατηγορήστε τον εχθρό ότι διαχειρίζεται το μπλογκ του ως γκούλαγκ. Παρενοχλήστε διαρκώς τον εχθρό λέγοντας “πού είναι το σχόλιό μου;”, “δεν πιστεύεις στην ελευθερία του λόγου, έτσι δεν είναι γουρούνι;” ή “για αυτό η σελίδα σου δεν μαζεύει κόσμο. Αφού την κυβερνάς σαν τη Βόρειο Κορέα”. Αν απαντήσει με κάποιο άσχετο σχόλιο ότι όλες οι κατηγορίες σας αναφέρονται σε αθεϊστικά κράτη όπως η Βόρεια Κορέα, απαντήστε “κάτι τέτοιο θα έλεγε ένα βρωμογούρουνο σαν εσένα”.

(7) Η τέχνη της ψιλοδιαφωνίας: Αποσυντονίστε τον εχθρό. Ο συντονισμός είναι το παν. Τίποτα δεν είναι πολύ μικρό για διαφωνία (κάνει ρίμα με την “ανοησία”). Και σχεδόν τα πάντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μια ψιλοδιαφωνία. Καλά σημεία έναρξης είναι το να ζητάτε αριθμούς σελίδων, να διορθώνετε γραμματικά λάθη και να αναρωτιέστε αν ο εχθρός ζηλεύει την αφάνταστη επιτυχία του Richard Dawkins ως άθεου συγγραφέα. Αν αρχίσει να αντιδρά, προχωρήστε σε στατιστικά, όπως “Λες πως η αθεΐα συρρικνώνεται. Θα ήθελα να μάθω πώς το ξέρεις αυτό;”, “Λες πως η θρησκεία είναι υπεύθυνη για τη διατήρηση της γνώσης και την εμφάνιση των πανεπιστημίων, μπορείς να μου πεις ένα παράδειγμα;” Να είστε έτοιμοι να πείτε “Το είχα φανταστεί” ή “Σε τσάκωσα” ενώ σκέφτεται.

(8) Περιορισμένης Χρηστικότητας Ψευδές Σφάλμα Πολλαπλών Χρήσεων (Η απάντηση του αυλικού): Να θυμάστε πως ο Θεός δεν υπάρχει, οπότε οποιοσδήποτε μπορεί να είναι ειδικός στο θέμα του Θεού, που είναι σαν να είσαι ειδήμων στο τίποτα. Οι επιστήμονες μπορούν να είναι πιο ειδήμονες στο θέμα του Θεού επειδή οι περισσότεροι επιστήμονες δεν πιστεύουν στο Θεό. Όσο περισσότερα ξέρεις για το Θεό, τόσο λιγότερα ξέρεις επειδή ο Θεός δεν υπάρχει. Να μη φοβάστε να το λέτε αυτό. Αν κάποιος πιστεύει στο Θεό ή ξέρει κάποιον που πιστεύει, αυτό δεν τους δίνει το δικαίωμα να σας πουν πως δεν ξέρετε τι λέτε, ασχέτως αν όντως δεν ξέρετε τι λέτε. Για την ακρίβεια, ισχύει το αντίθετο. Ο εχθρός θα παραστήσει πως ξέρει ιστορία και διάφορα άλλα άσχετα. Θυμηθείτε: η ιστορία είναι για τους χαμένους, αλλά οι νικητές γράφουν ιστορία.

Από την άλλη τα συμφραζόμενα δεν μετράνε. Είμαστε αντικειμενικοί και τα γεγονότα είναι γεγονότα. Ο εχθρός μπορεί να πει “η αθεΐα δεν πήρε τα πάνω της πριν τον 18ο αιώνα”. Αυτό δεν είναι αληθές, όπως αποδεικνύει η Μεγάλη Λίστα Διασήμων Αθέων. Κολλήστε και μερικές ρήσεις από τη Μεγάλη Λίστα Αθεϊστικών Ρητών, (κυρίως φτιαχτά ή παραφρασμένα, αλλά ποιος χέστηκε;) για να τον ντροπιάσετε. Όπως είπε κάποτε ο Σωκράτης “η νίκη δεν έχει σχέση με την έρευνα”.

Επίσης να θυμάστε ότι εδώ έχουμε ένα κοινωνικό σκοπό: Επειδή οι άθεοι είναι μειοψηφία, αυτό σημαίνει πως βρισκόμαστε υπό διωγμό. Ο εχθρός μπορεί να πει κάτι αλαζονικό, όπως “αντίθετα με τη θρησκευτική διαφωνία και την αίρεση, η αθεΐα βρίσκεται εκτός που πλαισίου της θρησκείας και ως εκ τούτου οι άθεοι ως άθεοι σπάνια διώχθηκαν από το θρησκευτικό κατεστημένο.”

Ξεκινήστε με “αυτό είναι αχυράνθρωπος”. Έπειτα “πώς το ξέρεις αυτό;” και μετά “δεν μπορώ να βρω τη σελίδα 76 στο βιβλίο που ανέφερες” ή “αυτό είναι φοβερά αδαές”. Αν ο εχθρός αρχίσει να επιχειρηματολογεί, πείτε πως χρησιμοποιεί τις γνώσεις του για να σας δυσφημίσει και κατηγορήστε ότι χρησιμοποιεί την Απάντηση του Αυλικού και τσινίστε τον με πληροφορίες ότι η Βίβλος δεν είναι αληθινή ή πείτε κάτι σε lolspeak. Ποτέ δεν αποτυγχάνει η στρατηγική αυτή επειδή έχουμε τα γεγονότα με το μέρος μας.

Βλ. επίσης σελ.67: “Κόλπα που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο εχθρός για να μας μπερδέψει” και σε.43: Ένας Σύντομος Οδηγός στην Ιστορία για Άθεους.

Σελ. 43
Ένας Σύντομος Οδηγός στην Ιστορία για Άθεους

1. [Μηδέν] Ο Θεός δεν δημιούργησε τον κόσμο, γκέγκε;
2. Η Μεγάλη Έκρηξη, ίσως πριν 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Τρομερό.
3. Αργότερα: Βγαίνουμε από τη γλίτσα.
4. Νωρίς: Ελλάδα και Ρώμη. Ο Σωκράτης δολοφονείται επειδή ήταν άθεος.
5. Αργότερα: Ο Χριστιανισμός εφευρίσκει τον Ιησού. Ολοκληρώνεται η Βίβλος.
6. Όχι πολύ αργότερα: Μεσαίωνας. Τίποτα σημαντικό δεν γίνεται εδώ.
7. Μετά: Αναγέννηση: ένα τσούρμο ζωγράφοι ζωγραφίζουν την Παναγία και το Χριστό. Τα πράγματα γίνονται πολύ βαρετά.
8. Όχι πολύ παλιά: Διαφωτισμός: Καλημερούδια.
9. Έπειτα: Δαρβίνος, έναρξη της μεσσιανικής εποχής. Όλα καλά τώρα.
10. Τελικά: Τα πάντα από το Δαρβίνο μέχρι Εμάς.