Τι μπορούν να μάθουν οι Άθεοι από το ΛΟΑΔ Κίνημα (3)

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α
Εισαγωγή στο ζήτημα και περίληψη της ομιλίας
1 ●	01’36”-	05’48”	Οι ομοιότητες των Κινημάτων
2 ●	05’49”-	12’22”	Ορατότητα και Ασφάλεια
3 ●	12’23”-	18’05”	Μαχητές και Διπλωμάτες
4 ●	18’06”-	22’45”	Αυτοπροσδιορισμός
5 ●	22’46”-	46’36”	Πλουραλισμός Φύλων και Φυλών
6 ●	46’37”-	60’55”	Εγκαταλείποντας τον Ελιτισμό

Στο τρίτο μέρος της απομαγνητοφώνησης, η Greta Christina ασχολείται με το δεύτερο μάθημα· ότι όλων των ειδών ο ακτιβισμός είναι χρήσιμος στο Αθεϊστικό Κίνημα και μάλιστα ο συνδυασμός και των δύο μεθόδων είναι πολύ πιο αποτελεσματικός από τη χρήση μιας οποιασδήποτε μεθόδου από μόνης της.

 

(Πατήστε κατ’ευθείαν play. Το βίντεο θα ξεκινήσει από το κατάλληλο σημείο.)

 

Μαχητές και Διπλωμάτες

To άρθρο καλύπτει το κομμάτι από το 12’23” ως το 18’05”

Συνεχίζοντας, υπάρχει άλλο ένα μάθημα που νομίζω πως μπορούν να μάθουν οι Άθεοι από το ΛΟΑΔ Κίνημα και είναι κάτι που τους πήρε καιρό να το μάθουν και είναι το εξής: αφήστε τους μαχητές να είναι μαχητές και τους διπλωμάτες να είναι διπλωμάτες.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι οι ακτιβιστές δεν δραστηριοποιούνται με τον ίδιο τρόπο. Πρέπει να καταλάβουμε πως χρησιμοποιώντας και τις δύο προσεγγίσεις, και την πιο μαχητική και την πιο διπλωματική, μας καθιστά πιο δυνατό κίνημα. Και ότι όταν και οι δύο προσεγγίσεις χρησιμοποιούνται μαζί, είναι πιο ισχυρές από όταν χρησιμοποιείται η κάθε μία μόνη της.

Μέχρι ενός βαθμού, το ΛΟΑΔ Κίνημα ακόμα το μαθαίνει το μάθημα αυτό, αλλά έχουμε βελτιωθεί πολύ στον τομέα αυτό και ως αποτέλεσμα το κίνημά μας έχει γίνει πολύ ισχυρότερο. Να ένα παράδειγμα: [13’12”]

Στο ακτιβιστικό ΛΟΑΔ Κίνημα του ’80 και του ’90, οι ηχηρές, θυμωμένες ακτιβιστικές οργανώσεις, όπως η “Act Up” και η “Queer Nation”, κατηγορούσαν τις πιο καθωσπρέπει οργανώσεις ότι αφομοιώνονταν, ότι συμβιβάζονταν, ότι ήταν πουλημένοι, όλα αυτά τα ωραία. Κι εγώ το έκανα, είμαι το ίδιο ένοχη. Έβγαινα και φώναζα “Ααα! Η καταραμένη η HRC δεν είναι εκεί έξω στους δρόμους, να κάνουν αυτά που κάνουμε εμείς!” Και οι πιο ήπιες ομάδες συχνά κατηγορούσαν τους ακτιβιστές ότι ήταν υπερβολικά ιδεαλιστές, ότι αποξένωναν πιθανούς συμμάχους, ότι έκαναν τη δουλειά τους δυσκολότερη· πράγματα που νομίζω πως θα σας είναι αναγνωρίσιμα.

Αλλά κάνοντας μια ανασκόπηση εκείνων των ετών, γίνεται φανερό πως και οι δυο μέθοδοι μαζί ήταν πολύ πιο αποτελεσματικές από ότι θα ήταν οποιαδήποτε από τις δύο μόνη της.

Εν μέρει αυτό οφείλεται πως διαφορετικές μορφές ακτιβισμού μιλούν σε διαφορετικά άτομα. Μερικοί ανταποκρίνονται καλύτερα όταν ακούν μια ήσυχη, συμπονετική φωνή, άλλοι ανταποκρίνονται καλύτερα όταν ακούν μια παθιασμένη κραυγή που ζητά δικαιοσύνη. Μερικοί ανταποκρίνονται καλύτερα στην κοροϊδία. Όταν ακούτε κάποιους να λένε “Μην κοροϊδεύετε τη θρησκεία γιατί απλά αποξενώνετε τους ανθρώπους”, ο PZ Meyers δέχεται γράμματα κάθε εβδομάδα που του λένε “Εσύ με έπεισες για την αθεΐα και το ότι κορόιδευες τη θρησκεία με ξύπνησε”. Οπότε, μπορεί να δουλέψει. Οι διαφορετικοί άνθρωποι ανταποκρίνονται σε διαφορετικές στρατηγικές. Όταν και οι δύο φωνές ακούγονται, ή μάλλον όταν όλες οι φωνές ακούγονται, όταν έχουμε ένα φάσμα αντί για ένα δίπολο, προσεγγίζουμε περισσότερους ανθρώπους. Και η στρατηγική “καλός μπάτσος-κακός μπάτσος” δεν πρέπει να υποτιμάται. Υπάρχει λόγος που τη χρησιμοποιούν οι μπάτσοι. Δουλεύει! [14’55”]

Ξανά. Στο ΛΟΑΔ Κίνημα του ’80 και του ’90 οι ακτιβιστές στους δρόμους τραβούσαν την προσοχή, έβγαιναν στις ειδήσεις, αύξαναν την ορατότητα του κινήματος και την γνώση των ζητημάτων. Αν μη τι άλλο, σίγουρα έκαναν τον κόσμο να λέει τη λέξη “AIDS”, από εκεί που δεν την έλεγαν. Έπειτα οι ευγενικοί διαπραγματευτές τα έκαναν λίμπα με τον δικό τους λεπτεπίλεπτο τρόπο, ξέροντας ότι εκείνοι με τους οποίους συζητούσαν ήξεραν τουλάχιστον κάποια βασικά πράγματα για το ζήτημα· είχαν ακούσει τη λέξη “AIDS”, είχαν ακούσει τη λέξη “γκέι”, δε χρειαζόταν να τους μορφώσουν εξ αρχής. Και όταν οι ακτιβιστές στους δρόμους είχαν τερατώδεις απαιτήσεις, οι ευγενικοί διαπραγματευτές φαίνονταν πολύ πιο λογικοί συγκριτικά. Και η γραμμή μεταξύ της εξτρεμιστικής θέσης και της μετριοπαθούς διαρκώς μετακινούνταν διαρκώς προς τη μεριά μας.

Αυτό το βλέπουμε να γίνεται σήμερα στη μάχη για το γάμο ομοφυλοφίλων. Η μάχη αυτή είχε πολλά σκαμπανεβάσματα και αν και είμαι σίγουρη πως στο τέλος θα νικήσουμε, είμαι βέβαιη πως θα είναι μια μακρόχρονη και δύσκολη μάχη. Αλλά ένα από τα αποτελέσματα αυτής της μάχης είναι ότι έκανε την υποστήριξη των συμφώνων συμβίωσης να μοιάζει μετριοπαθής θέση, συντηρητική ακόμη. Μέχρι και μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνοι λένε “Δεν μπορείτε να έχετε γάμο, αλλά ΟΚ, το σύμφωνο συμβίωσης δεν πειράζει, είναι ένα νόμιμο συμβόλαιο, μπορείτε να το κάνετε”. Αυτό δεν ίσχυε πριν από 10 χρόνια. Ούτε καν οι μετριοπαθείς Δημοκρατικοί δεν λέγανε “Ζήτω! Σύμφωνα συμβίωσης!”. Η μάχη για το γάμο ομοφυλοφίλων μετακίνησε το κέντρο. [16’38”]

Δε λέω πως δε θα πρέπει να συζητάμε τις διαφορές μας στη στρατηγική. Για μερικά ζητήματα αξίζει η συζήτηση. Αν π.χ. η διαπραγμάτευση, η αντιπαράθεση ή ένας συνδυασμός θα είναι καλύτερη στρατηγική για ένα συγκεκριμένο ζήτημα· τέτοιες συζητήσεις αξίζουν, δεν λέω να μην τις κάνουμε. Αλλά θα ήθελα να σταματήσουμε να φερόμαστε λες και αυτές οι συζητήσεις είναι ευρύτερο ζήτημα ηθικής ή χαρακτήρα που πρέπει να λυθούν μια και καλή, με νικητή τη μία ή την άλλη πλευρά. Κάνουμε ό,τι μας εμπνέει και κάνουμε ό,τι μπορούμε να κάνουμε καλά.

Μερικοί είμαστε καλοί στον παθιασμένο, μαχητικό ιδεαλισμό. Μερικοί είμαστε καλύτεροι στο να συμπονάμε τον αντίπαλό μας. Και μερικοί είμαστε καλοί σε έναν συνδυασμό· θέλουμε να κάνουμε το ένα σήμερα και το άλλο αύριο. Μερικές φορές δε θέλω να πολεμήσω, οπότε γράφω καλοσυνάτα για καμιά βδομάδα και μετά ξαναφορτίζω τις μπαταρίες μου και τα παίρνω πάλι στο κρανίο.

Μιας και η προσέγγιση του ακτιβισμού από πολλά μέτωπα είναι τόσο αποτελεσματικότερη από τη μονόπλευρη αντιμετώπιση είναι παράλογο να επιμένουμε ότι όλοι στο κίνημα πρέπει να επιτίθενται από την ίδια κατεύθυνση με εμάς. Οι διπλωμάτες άθεοι πρέπει να σταματήσουν να προσπαθούν να φιμώσουν τους μαχητές και να σταματήσουν να τους κατηγορούν -ΟΚ, να μας κατηγορούν- ότι αποξενώνουμε τον κόσμο. Και οι μαχητές άθεοι πρέπει να σταματήσουν να κατηγορούν τους διπλωμάτες ότι είναι κότες. Τσάμπα ο χρόνος και η ενέργεια. [18’05”]

▲

« Προηγούμενο | Επόμενο »