Αναφέρθηκα σ’αυτό το άρθρο του Luke Muehlhauser στο προηγούμενο άρθρο μου, αλλά καθώς το ξαναδιάβαζα σήμερα, είδα ότι αξίζει τον κόπο να το μεταφράσω. Γιατί; Γιατί βλέπω κάποιες παράξενες φωνές στο Φόρουμ της Αθεΐας. Μετρημένες στα δάχτυλα μεν, αλλά ενδεικτικές του φαινομένου που αναφέρει το άρθρο.
Είναι άραγε γέννημα του όλου αισθήματος “ηθικής ανωτερότητας” που σπάρθηκε στις αρχές τις δεκαετίας, ως αντίδοτο στις θρησκευτικές κατηγορίες ανηθικότητας, στις οποίες οι άθεοι έπρεπε διαρκώς να αμύνονται; Ή μήπως η “ηθική ανωτερότητα” ήταν απλά το πρώτο δείγμα “αθεϊστικού φυλετισμού” όπως αναφέρει ο συγγραφέας του άρθρου; Όπως και να έχει, ας έχουμε το νου μας.
Αν το φαινόμενο αρχίζει να ανησυχεί ανθρώπους στις ΗΠΑ, όπου η θρησκευτική ελευθερία και ο διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα, αν το ίδιο φαινόμενο σκάσει μύτη και στην Ελλάδα της συνταγματικά αναγνωρισμένης υπεροχής του Χριστιανισμού, φοβάμαι πως θα έχει πολύ πιο οξεία χαρακτηριστικά. Ίσως και να έχει αρχίσει να αναδύεται ήδη, κρυμμένο πίσω από το δικαιολογημένο μανδύα γενικευμένου αντικληρισμού που παρήγαγαν τα εκκλησιαστικά σκάνδαλα της τελευταίας δεκαετίας, ακόμα και από άτομα που δεν θα αυτοχαρακτηρίζονταν ως άθεοι σε καμία περίπτωση.
Όπως είπα, τα μάτια μας δεκατέσσερα.
Παρεπιπτόντως, η φυλετική λογική, όπως αναπτύσσεται στο άρθρο, δε σας θυμίζει κάτι από την ελληνική αριστερή πολιτική σκηνή; (ο Ιονέσκο, κατ’εμέ, θα έκανε πανηγύρι πάντως)
Με ή χωρίς θρησκεία έχεις καλούς ανθρώπους να κάνουν καλές πράξεις και κακούς ανθρώπους να κάνουν κακές πράξεις. Αλλά για να κάνουν καλοί άνθρωποι καλές πράξεις, αυτού χρειάζεται θρησκεία.
Steven Weinberg
Έτσι μας τα λέει ο Weinberg. Αλλά δεν υπάρχει θηριωδία που να βρίσκεται στις Γραφές που να μην μπορεί να την κάνει κι ένας άθεος αν θεωρεί πως είναι επαρκώς δικαιολογημένες.
Επιπρόσθετα, ενώ δε θα έκανε κάτι τέτοιο στο όνομα του Θεού και θα εξακολουθούσε να είναι άθεος, μπορεί να το κάνει για χάριν του ίδιου του αθεϊσμού.
Τα ηθικά εγκλήματα που βρίσκουμε στις Γραφές υπάρχουν επειδή τέτοιοι είμαστε οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι φτιάξανε το Θεό κατ’εικόνα τους.
Για παράδειγμα, αν δεν ήμασταν ικανοί να θεωρούμε αξιόλογο το να δαιμονοποιούμε και να σφάζουμε άλλες ομάδες ανθρώπων, τότε δε θα είχαμε λόγο να εφεύρουμε ένα Θεό που να μας λέει να σφάζουμε άλλες ομάδες ανθρώπων. Ούτε καν θα είχαμε σκεφτεί να εφεύρουμε έναν τέτοιο Θεό.
Ωστόσο, οι άνθρωποι έχουμε αυτή την τάση να δαιμονοποιούμε άλλες ομάδες ανθρώπων και μετά να τους σφάζουμε. Όταν οι άνθρωποι εφηύραν το Θεό, εκείνοι που εύκολα σαγηνεύονταν από αυτές τις ανθρώπινες ψυχολογικές ιδιότητες φτιάξανε έναν Θεό που τους έλεγε να κάνουν αυτό που θέλανε να κάνουν έτσι κι αλλιώς. Εκείνοι οι άνθρωποι ενέγραψαν τις φυλετικές, μισάνθρωπες τάσεις τους στο Θεό που κατασκεύασαν.
Όμως το να φτιάχνεις ένα Θεό και μετά να ισχυρίζεσαι πως ο Θεός σου δίνει άδεια να κάνεις θηριωδίες δεν είναι παρά ένας τρόπος για να δικαιολογήσεις τις πράξεις σου. Υπάρχουν και άλλες διαθέσιμες εκλογικεύσεις.
Αν μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου πως ένας Θεός θέλει να επιτεθείς σε άλλους ανθρώπους, μπορείς εύκολα να πείσεις τον εαυτό σου ότι οι πράξεις σου απλά είναι για το κοινό καλό ή ότι είναι γραφτό σου ή γραφτό της ομάδας σου ή ότι οι “άλλοι” που είναι στόχος σου εμπλέκονται σε κάποια συνωμοσία εναντίον σου.
Αυτή η τελευταία άμυνα – ότι μια άλλη ομάδα σχεδιάζει να επιτεθεί στη δικιά σου – είναι πολύ εύκολο να τη συλλογιστεί κανείς. Άλλωστε, και η άλλη ομάδα αποτελείται από ανθρώπους και οι άνθρωποι έχουν την τάση να σχηματίζουν ομάδες, να βλέπουν τους “άλλους” ως απειλές και να εκλογικεύουν την επιθυμία τους να τους βλάψουν. Για τα μέλη εκείνης της ομάδας είσαι “οι άλλοι”. Δεν είσαι “ένας από εμάς”.
Όλα αυτά συντελούνται με το σχηματισμό μιας ανθρώπινης φυλής – μιας ομάδας που αναγνωρίζονται βάσει ενός κοινού στοιχείου. Αυτό μπορεί να είναι η καταγωγή από μια συγκεκριμένη πόλη ή χώρα, χρώμα δέρματος, αν κάποιος είναι Μοντέγος ή Καπουλέτος, η θεότητα που λατρεύουν ή ο ναός στον οποίο εκκλησιάζεται η ομάδα.
Μια φυλή θα μπορούσε να είναι οι υποστηρικτές της μιας ή της άλλης ποδοσφαιρικής ομάδας ή απλά η ιδιότητα του μέλους σε μια συμμορία, όπως οι Bloods και οι Crips στο Los Angeles.
Φυλές μπορούν να δημιουργηθούν και βάσει της πίστης ότι δεν υπάρχει Θεός ή όπως προτιμούν κάποιοι, της έλλειψης πίστης ότι υπάρχει Θεός.
Με το που δημιουργηθεί μια φυλή, ο κόσμος πλέον χωρίζεται σε “εμείς” και “αυτοί”. Η φυλή υιοθετεί σύμβολα -σημαίες και λάβαρα που τα μέλη χρησιμοποιούν για να αναγνωρίζονται. Ανταμείβει τα μέλη που στηρίζουν τη φυλή. Καταδικάζει εκείνους που την κριτικάρουν, ακόμα κι αυτοί οι άνθρωποι διαθέτουν το χαρακτηριστικό που χρησιμοποιεί και η φυλή για να αναγνωρίζεται.
Υπάρχουν και άνθρωποι που ζητούν ομόνοια μεταξύ εκείνων που έχουν τα γνωρίσματα που χαρακτηρίζει μια φυλή, αλλά οι φυλές συνήθως χωρίζονται σε φατρίες. Διαφορετικοί ηγέτες με διαφορετικά οράματα προσελκύουν διαφορετικών ειδών οπαδούς.
Η φυλή των “Νέων Αθέων” στοιχίζεται για πόλεμο με τη φυλή των “Μετριοπαθών Αθέων”
Κάθε υποφυλή, κάθε φατρία, λέει στα μέλη της άλλης “Ακούστε, είστε ευπρόσδεκτοι. Πρέπει να ενωθούμε για να γίνουμε ισχυροί. Αλλά όσο ακολουθείτε αυτή την πορεία κάνετε ζημιά στο “Σκοπό”. Πρέπει να μας ακολουθήσετε εμάς και τους ηγέτες μας και ουσιαστικά μας αποδυναμώνεται και δίνεται πλεονέκτημα σε “εκείνους”. Το γεγονός αυτό -ότι μας κάνετε ζημιά και βοηθάτε “εκείνους”- σημαίνει πως θα πρέπει να σας θεωρήσουμε τόσο κακούς, όσο και “εκείνοι”. Δε θα το θέλατε αυτό, έτσι δεν είναι;”
“Είτε είστε μαζί μας, είτε εναντίον μας”
Θεωρώ αναπόφευκτο το γεγονός ότι καθώς η αθεΐα θα γίνεται χαρακτηριστικό όλο και περισσότερων φυλών, θα υπάρξουν ομάδες αυτοχαρακτηριζόμενων αθεϊστών που δε θα ενδιαφέρονται ούτε για την ειρήνη, ούτε για το συμβιβασμό.
Θα είναι μια ομάδα – που πιθανότητα θα αποτελείται από νέους άνδρες με όρεξη για κίνδυνο και βία – που θα λένε “Πρέπει να τους ξεφορτωθούμε “αυτούς” και μετά θα τελειώσει το ζήτημα. Να τους ξεφορτωθούμε με οποιοδήποτε τρόπο”.
Μία ερώτηση θα πρέπει να μας απασχολήσει: Θα το αναγνωρίσουμε αυτό ως αυτό που πραγματικά είναι; Ή τα φυλετικά μας ένστικτα θα μας δελεάσουν να σκεφτούμε: “Μα όχι, αυτή τη φορά είναι διαφορετικά τα πράματα. Αυτή τη φορά πραγματικά τους αξίζει”.
Μερικοί από εμάς θα αναγνωρίσουν περί τίνος πρόκειται. Κάποιοι άλλοι όχι. Οι περισσότεροι θα βρεθούμε κάπου στο ενδιάμεσο.
Αυτό είναι απλά το απόλυτο άκρο σε μια πληθώρα επιλογών. Υπάρχουν πολλές αδικίες που μπορεί κανείς να τελέσει εναντίον ανθρώπων που δεν ανήκουν στη φυλή, πέρα από το να τους δολοφονήσει. Δεν παύουν όμως να είναι αδικίες.
Τέτοιες αδικίες μπορούν να είναι νόμοι που θέτουν σε “εκείνους” πολιτικά εμπόδια -νόμοι που ορίζουν δικαιώματα στην ιδιοκτησία, που ορίζουν ποιοι μπορούν να παντρευτούν ή να υιοθετήσουν παιδιά και νόμοι που ορίζουν τι μπορεί να λέγεται στα δημόσια σχολεία.
Δε λέω πως μόνο οι άθεοι είναι ευάλωτοι σε αυτή την φυλετική συμπεριφορά. Πολλές ένθεες φυλές μας παρέχουν εμπειρικά στοιχεία που μας δείχνουν το πως λειτουργεί αυτή η νοοτροπία. Υπάρχουν άτομα που θέλουν να κατηγορήσουν τη “θρησκεία” γι’αυτό το πρόβλημα. Ωστόσο, αυτό που λέω εγώ είναι πως το πρόβλημα δεν είναι η “θρησκεία”. Δε θα βρίσκαμε αυτά τα στοιχεία σε θρησκείες, αν δεν ήταν ανθρώπινες τάσεις. Και αφού είναι ανθρώπινες τάσεις, προφανώς οι άθεοι δεν έχουν ανοσία σ’αυτές.
Παραδείγματα
Ορίστε μερικά παραδείγματα όπου ο αντι-θρησκευτικός φυλετισμός παραβιάζει ηθικά όρια – κάποια εκ των οποίων είναι έργο αποκλειστικά άθεων φυλών.
- Η αφίσα των “American Atheists” με το σύνθημα “Ξέρετε πως είναι όλες [οι θρησκείες] απάτες”. Είναι δύσκολο να βρεθεί κάτι ποιο καταφανώς φυλετικό. Βάζεις μια αφίσα με τα σύμβολα άλλων φυλών και δηλώνεις “Είναι όλες σατανικές. Μην τους εμπιστεύεστε”.
- Η αφίσα με το κείμενο “Φανταστείτε να μην υπήρχε θρησκεία” που δείχνει τους Δίδυμους Πύργους. Το μήνυμα δεν είναι απλά “μια θρησκεία το έκανε αυτό” που μπορεί να το στηρίξει κάποιος λογικά. Το μήνυμα είναι η συκοφαντική υπεργενίκευση “Η θρησκεία το έκανε αυτό”.
- Η δήλωση πως η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι σχεδόν “κακομεταχείριση ανηλίκου” – εξισώνοντας τον οποιονδήποτε θρήσκο γονέα με γονείς που βιάζουν, κακοποιούν ή παραμελούν τα παιδιά τους. Πολλοί κάνουν λάθη όταν μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Δεν είναι όλοι κακοποιοί.
[ΣτΜ: να σημειωθεί πως στο συγκεκριμένο άρθρο του Dawkins δεν υποστηρίζεται ακριβώς αυτό, αλλά ο Dawkins έχει ξεφύγει σε γενικεύσεις τέτοιου τύπου εν τη ρύμη του λόγου και αρκετοί άθεοι έχουν ξεκινήσει γενικεύσεις βάσει του άρθρου αυτού, χωρίς να φταίει απόλυτα ο ίδιος ο Dawkins.] - Κάποιοι νόμοι ευρωπαϊκών κρατών που απαγορεύουν τη μπούρκα ή κοσμήματα με θρησκευτικά σύμβολα στα δημόσια σχολεία. Αυτό δεν είναι παρά ένα χαστούκι στις άλλες φυλές με επίθεση στα στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν. Οι νόμοι αυτοί εκλογικεύονται ότι αυτά τα στοιχεία φυλετικής ταυτότητας οδηγούν στη βία. Ωστόσο δεν οδηγούν στη βία όλες οι φυλετικές ταυτότητες και από αυτές που το κάνουν δεν είναι όλες θρησκευτικές. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε τη βία είναι να διδάσκουμε την ειρηνική συμβίωση με τις άλλες φυλές, ανεξάρτητα με το πως επιθυμούν να ορίζουν την ταυτότητά τους.
- Η απαγόρευση της κατασκευής μιναρέδων στα τζαμιά στην Ελβετία.
Αυτά τα ζητήματα είναι πταίσματα, αλλά αν δεν βρουν κάποια αντίσταση, τότε τείνουν να μετατρέπονται σε μεγαλύτερες αδικίες στην πορεία.
Όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το επιχείρημα της “γλιστερής πλαγιάς”, σχεδόν πάντα κάποιος μπορεί να το αντικρούσει. Συχνά η πλαγιά δεν είναι γλιστερή και υπάρχουν επίπεδα ενδιάμεσα που μπορούν να σταματήσουν το γλίστρημα.
Σ’αυτή την περίπτωση όμως, η πλαγιά είναι ήδη λαδωμένη από την ανθρώπινη τάση να εμπλέκεται σε φυλετικές διαμάχες – από την τάση να χωρίζουμε τον κόσμο σε “εμείς” και “αυτοί” και να νιώθουμε πως “αυτούς” τους αξίζει να πάθουν ο,τιδήποτε τους συμβεί. Επιπλέον, η ιστορία μας δίνει τα εμπειρικά στοιχεία για το πόσο χαμηλά και πόσο εύκολα οι κοινωνίες μπορούν να γλιστρήσουν σ’αυτή την πλαγιά και ποιο είναι το κόστος.
Όπως προανέφερα, δεν υπάρχει θηριωδία που να εμφανίζεται στις Γραφές που να μην μπορεί να διαπράξει κι ένας άθεος αν θεωρεί ότι έχει κάποιο καλό λόγο για να το κάνει. Και ο λόγος είναι ότι όταν οι άνθρωποι αξιολογούν θετικά αυτές τις ενέργειες, τα συναισθήματα ικανοποίησης δεν προέρχονται ούτε από το Θεό, ούτε από τις Γραφές.
Προέρχονται από την ανθρώπινη φύση. Και έχουν και κόστος. Πρόκειται για φαινόμενα για τα οποία έχουμε σοβαρό λόγο να επαγρυπνούμε και να τα καταδικάζουμε όταν εμφανίζονται.
On the way to Ithaca 
EvanT σήμερα διαφωνούμε 🙂
Το ότι οι άνθρωποι τείνουν να οργανώνονται σε ομάδες το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό, εξ άλλου αν δεν υπερασπιστείς εσύ τα συμφέροντα/ελευθερίες σου, ποιος θα το κάνει;
Φυσικά και δεν ενστερνίζομαι τις φυλετικές κραυγές τύπου «φάτε τους» (προτιμώ το «ενημερώστε τους»).
για το [1]
(Η αφίσα των “American Atheists” …)
που είναι το ηθικό λάθος; Δηλώνει κάτι που για τους συνειδητοποιημένους άθεους είναι απόλυτα αληθές. Εφόσον δεν υπάρχει θεός τότε όλες οι θρησκείες είναι καλοστημένες απάτες.
που είναι το πρόβλημα, η το ηθικό λάθος; και γιατί είναι ανήθικο; αλήθεια δεν καταλαβαίνω! το ίδιο και για το [2] (δες παρακάτω).
Μπορείς να φανταστείς κάποια politically correct διαφήμιση για τον αθεϊσμό;
Το μόνο που μπορώ να φανταστώ είναι κάτι σε «ελάτε, κάνουμε καλό τσάι» που ενώ politically correct δεν είναι eye catching και είναι αποτυχημένο εξ αρχής σαν διαφήμιση.
Διαφωνείς με την ατάκα ότι είναι απάτες οι θρησκείες; υποθέτω πως όχι. που είναι το πρόβλημα τότε με το να το πείς και σε άλλους; Ο άλλος (ΚΑΘΕ θρησκευόμενος) δε σου λέει ότι κατέχει τη μοναδική αλήθεια, και εμποδίζει με χίλια μέσα από τη διδασκαλία της εξέλιξης μέχρι την έρευνα στα βλαστοκύτταρα (μιλώ για Αμερική);
Ούτε διαφωνείς με το ότι χωρίς θρησκευτικό φανατισμό θα υπήρχαν οι δίδυμοι πύργοι. Ναι είναι γενίκευση. Όμως (για μένα) όλες οι θρησκείες έχουν κάποιο αμαρτωλό παρελθόν. Το πρόσφατο αμάρτημα του Ισλάμ είναι οι δίδυμοι πύργοι. Ο χριστιανισμός έχει από σταυροφορίες μέχρι και την καταστροφή πολιτισμών (με το πρόσχημα των θρησκευτικών πιστεύω).
Πιθανόν χωρίς θρησκεία να μην υπήρχαν τα προσχήματα για τα παραπάνω. Πιθανόν και να υπήρχαν άλλα προσχήματα.
Το γεγονός όμως, είναι οτι στην παρούσα πραγματικότητα, σε αυτό το σύμπαν (από τα παράλληλα), σε αυτή τη Γη, τα παραπάνω εξ αιτίας της θρησκείας γίνανε. Επομένως το να τα υπενθυμίζεις, στους πιστούς ακολουθητές της που (οι δημαγωγοί τους) πουλάνε ηθική στην τιμή που τους συμφέρει (κεφάλια «απίστων») είναι ένα απο τα λίγα που μπορείς να κάνεις.
Για το [4] έχω μερικούς καλούς λόγους υπόψιν μου. Ένας από τους οποίους είναι η αντιμετώπιση της μπούργκας ως σύμβολο υποταγής. Μιλάμε για σχολεία, για παιδιά που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα τις επιλογές τους. Για μένα, μεταδίδει έμπρακτα το μήνυμα «όλοι είστε ίσοι».
Αν η μπούρκα είναι θρησκευτικό σύμβολο αποκλειστικά τοτε καμία αντίρρηση να φοριέται στους λατρευτικούς χώρους, και μόνο εκεί. Το σχολείο δεν είναι λατρευτικός χώρος.
Και επαναλαμβάνω, η μπουργκα είναι σύμβολο υποταγής της γυναίκας (οι άντρες γιατί δε φοράνε;) και οποιοσδήποτε ισχυρίζεται κάτι άλλο είναι ειλικρινά αφελής. (αυτό το ισχυρίζομαι από τη γενικότερη στάση της σαρίας/Ισλάμ προς τις γυναίκες..)
Κατ’αρχάς είδες ότι το άρθρο δεν είναι δικό μου (απλά συμφωνώ σε γενικές γραμμές). Δες και τα λινκαρισμένα άρθρα του Luke, αλλά το γενικό νόημα είναι “αν δεν ήταν η θρησκεία, θα ήταν κάτι άλλο”. Ο λόγος που το μετέφρασα ήταν κυρίως κάτι σχόλια στο φόρουμ (που τα κόψανε γρήγορα οι διαχειριστές) κι προσωπικά με τρομοκράτησαν. Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Σχόλια του στυλ “να απαγορεύονται δια νόμου τα βαφτίσια και το να κάνουν οι γονείς τα παιδιά Χριστιανούς” και παρεμφερή καραγκιοζιλίκια. Και αυτά ΔΕΝ είναι “προστατεύω τα δικαιώματά μου”.
Κάτσε να πιάσω λίγο τα σχόλιά σου.
Η διαφωνία είναι στο “απάτη” που υπονοεί ψεύδος με δόλο. Εγώ τάσσομαι υπέρ του “αυτοδιαιωνιζόμενη αυταπάτη” που είναι πολύ πιο ακριβές. Politcally correct διαφημίσεις είναι του στυλ “Good without God; Millions are” κ.λπ.
Για τους Δίδυμους Πύργους η θρησκεία ήταν απλό περιτύλιγμα. Τα κίνητρα ήταν σαφώς πολιτικοστρατιωτικά αντίποινα, μην κοροϊδευόμαστε.
Για τη μπούρκα, δεν είναι δουλειά του κράτους να πει στον οποιοδήποτε “είσαι καταπιεσμένος, κάτσε να σε σώσω”. Άμα μια μουσουλμάνα δε θέλει να φορέσει μπούρκα στη Γαλλία, δεν το κάνει κι μετά μπορεί να έρθει το κράτος να προστατέψει την επιλογή της. Η απαγόρευση της μπούρκας το μόνο που έκανε ήταν να τονίσει τη σημασία της ως εθνικοθρησκευτικό σύμβολο και να μειώσει τη σημασία της ως φορέα καταπίεσης.
Καλά εφόσον εσύ το δημοσιεύεις με σένα θα διαφωνήσω. με κάποιον πρέπει να διαφωνήσω βρε παιδί μ και ο luce δε συμμετέχει 😉
Για την μπούργκα, μιλάμε για σχολεία! πως μπορεί να προστατέψει τα διακαιώματα του παιδιού να μην γίνεται εργαλείο έκφρασης του θρησκευτικού φανατισμού του πατέρα του; Δεν μπορεί να του διδάξει όλα τα άλλα, πρέπει να το κάνει να μοιάζει κιόλας διαφορετικό απο 50 μίλια;
Αντιμετωπίζω ως το ολόσωμο ρούχο ως κομμάτι του παζλ «η γυναίκα είναι κατώτερη στο ισλάμ». Με ποιά κριτήρια θεωρείται οτι το συγκεκριμένο μέτρο δεν προστατεύει τα δικαιώματα των γυναικών; Ίσα ίσα, δίνει νομικό υπόβαθρο. σε γυναίκες που είναι καταπιεσμένες εξ αρχής. Πιστεύω ότι οι μετανάστριες μπουργκοφορούσες στη Γαλλία έχουν έρθει με τους συζύγους/πατέρες τους απο μία κοινωνία που το ξύλο θεωρείται κουλτούρα. Μαζί με το ότι ήδη έχουν να αντιμετωπίσουν την ξενοφοβία, και ένα σύζυγο που πιθανόν να τις δέρνει θεωρώ την κατάσταση με την μπούργκα κυριολεκτικά μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Μπροστά μια κοινωνία που δεν τις αποδέχεται επειδή είναι ντυμένες κλόουν και πίσω ένα σύζυγο/πατέρα που θα τις δείρει. Τουλάχιστον ο νόμος κάνει το μπροστά λίγο πιο «επίπεδο». Υπάρχουν και άλλα ζητήματα όπως ψυχολογική καταπίεση κλπ.
Νομίζω ότι στα πλαίσια του «τους βοηθούμε να ενταχθούν στην κοινωνία» ήταν από τα καλύτερα που μπορούσαν να κάνουν.
Αυτοί που ήταν μέσα στα αεροπλάνα ήταν θρησκευτικά φανατισμένοι, η όχι;
Είναι λίγο δύσκολο να πείσεις κάποιον να ανατιναχτεί χωρίς θρησκεία είναι η αλήθεια 🙂
Για τα αεροπλάνα, συμφωνώ κι εγώ ότι η θρησκεία λειτούργησε ως καταλύτης, αλλά δε θεωρώ ότι ήταν το αίτιο.
Για τη μπούρκα, η ιδέα είχε σωστή θεωρητική βάση, αλλά η εκτέλεση ήταν αίσχος. Απλά ΔΕΝ ζητάς κάποιον να αφήσει την εθνικοθρησκευτική του ταυτότητα στην πόρτα. Αλλά το έθεσες σωστά ότι πρόβλημα ήταν και οι ρατσιστικές τάσεις της γαλλικής κοινωνίας (πρωτεύον κατ’εμέ) αλλά κατά τη γνώμη σου αυτό αυξάνει την ανεκτικότητα ή απλά κρύβει το πρόβλημα κάτω από το χαλί; Είναι σωστή η λογική “δε με πειράζουν οι μουσουλμάνοι, αλλά δε θέλω να τους ξεχωρίζω στο δρόμο ότι είναι;”
Εκτός απο τις βέλτιστες λύσεις, θεωρώ σωστό να υιοθετούνται και οι ρεαλιστικές. Ναι, η επανα-διαπαιδαγώγηση μερικών εκατομμυρίων Γάλλων να συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι μέσα σε αυτό που θεωρούν σπίτι τους από τον νοικοκύρη που έχουν επιλέξει (κυβέρνηση) ίσως να ήταν εφικτή (όντας η βέλτιστη λύση), αλλά εν τω μεταξύ πολλές χιλιάδες μετανάστριες θα είχαν υποφέρει τα πάνδεινα, και θα έπαιρνε και κάποιες γενιές, δεδομένου ότι το πρόβλημα δεν οδηγούσε σε άλλου τύπου συγκρούσεις. Και, αν δεν το άλλαζε η επόμενη κυβέρνηση.
Δεν μπορώ να κρίνω αν κρύβει το πρόβλημα η αν το λύνει, καθότι δεν έχω γνώσεις κοινωνικής ψυχολογίας. Από τα λίγα που καταλαβαίνω πάντως προσπαθώντας να βρεθώ (και έχοντας υπάρξει) στη θέση του outsider σε κοινωνικό περιβάλλον σχολείου, για αρχή τόνωση της διαφορετικότητας δεν είναι ότι καλύτερο, ουτε για το ίδιο το άτομο ουτε για το περιβάλλον του.
Επιπλέον (πιστεύω) έχει να κάνει και με την ψυχολογία που φέρει το ίδιο το άτομο. Είναι πολύ διαφορετικό να πιστεύεις σαν μουσουλμάνος, και όποτε κοιτάς τον καθρέφτη να βλέπεις έναν μουσουλμάνο και όχι έναν (ακόμα) άνθρωπο. Δηλαδή εννοώ οτι και για τις μουσουλμάνες θα τους είναι πιο εύκολο να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια & να κοινωνικοποιηθούν με τους γάλλους/γαλλίδες επειδή θα νιώθουν λιγότερο ξένοι στην κοινωνία των Γάλλων (καθότι θα ντύνονται με τον ίδιο τρόπο θέλουν δε θέλουν).
Για τα αεροπλάνα αίτια για συγκρούσεις έχουν όλοι με όλους. αλλά it takes religion να πάς να ανατιναχτείς. Όσοι ανατινάζονται φωνάζουν «ο θεός είναι μεγάλος» και όχι «κάτω η επεκτατική πολιτική της ΗΠΑ στη μέση ανατολή»
Οι νόμοι δυστυχώς είναι σχεδιασμένοι για τύπους που δεν ανατινάζονται. άμα ανατιναχτεί ο άλλος τι να τιμωρήσεις μετά; :Ρ
Είναι πραγματικά δύσκολο πρόβλημα. Ξέρω μόνο ότι η επιβολή της ατομικής ομοιομορφίας, δια νόμου μάλιστα, με ανησυχεί ΠΑΡΑ, ΠΑΡΑ μα ΠΑΡΑ πολύ (ανεξαρτήτως του αγαθού των προθέσεων). Και δεν είμαι καν πεπεισμένος ότι προωθεί την απορρόφηση των μεταναστών στην τοπική κοινωνία.
Για τα αεροπλάνα αίτια για συγκρούσεις έχουν όλοι με όλους. αλλά it takes religion να πάς να ανατιναχτείς.
Δε συμφωνώ. Μόνο την τελευταία βδομάδα είχαμε αυτοπυρπολήσεις για πολιτικούς λόγους στην Τυνησία. Παρόμοια φαινόμενα είχαμε και στην Ινδία κατά την επανάσταση του Γκάντι. Παρόμοιο και στο Κούγκι. Η αυτοκαταστροφή ως απάντηση σε ένα πολύ ανώτερο εχθρό είναι προβληματική μεν, αλλά όχι και τόσο ασυνήθιστη. Προσοχή, δεν αρνούμαι ότι η θρησκεία λειτουργεί καταλυτικά, πάντως.
Η αυτοκαταστροφη ειναι “δεκτη” οταν δεν πληττει και τριτους, διοτι ειναι διαφορετικο το να αυτοπυρπολη8εις η το να κανεις απεργια πεινας απο το να γνεις βομβιστης αυτοκτονιας. Στις πρωτες δυο περιπτωσεις ο μονος που υποφερει ειναι ο ιδιος σου ο εαυτος ενω στην τελευταια αφαιρουνται οι ζωες πολλων αθωων που ετυχε να ειναι στο λαθος μερος, την λαθος στιγμη.
Και αν μην τι αλλο στις συγκεκριμενες περιπτωσεις η θρησκεια ειναι που κινει τους πολεμιστες αυτους να πραξουν με τον συγκεκριμενο τροπο, καθως με εξαιρεση τον βασικο εγκεφαλο της οργανωσης που ηρθε σε ριξη με τους συγγενεις του σε θεματα διαχειρισης περιουσιας ολοι οι υπολοιποι εχουν ως σκοπο να ¨καθαρισουν” την γη απο τους βεβηλους “απιστους” με ανταλλαγμα τις 100 παρθενες . Εαν δεν υπηρχε το θρησκευτικο στοιχειο οχι μονο δεν θα υπηραν ζηλωτες ετοιμοι να αυτοκαταστραφουν αλλα θα ειχε και μεγαλο προβλημα στην συσπειρωση και επιστρατευση πολεμιστων.
Υ.Γ. Εχετε ενα πολυ καλο ιστολογιο με πολυ ενδιαφερουσες αναρτησεις , keep up the good work!
Έτερον εκάτερον. Το ζητούμενο δεν είναι πώς κρίνουμε εμείς την αυτοκαταστροφή, αλλά ποιο το έναυσμα. Αν και ΣΙΓΟΥΡΑ η θρησκεία λειτουργεί καταλυτικά (δηλαδή διευκολύνει τη διαδικασία), ΔΕΝ είναι αναγκαίος παράγων (τουλάχιστον έτσι το βλέπω).
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και καλωσήλθες!
Η μόνη ανησυχία που έχω είναι απο ταινίες τύπου «το κύμα» αλλά, και πάλι δεν επιβάλλεται ομοιομορφία!
Αντίθετα, η ομοιομορφία επιβάλλεται με κοινωνικό νόμο (ή και ενδοοικογενιακό ξύλο) στις θρησκευτικές κοινότητες (δλδ μπουργκα). Ο γαλλικός νόμος αυτή την πρακτική απαγορεύει.
Πως και δεν ανησυχείς για την ίδια την μπούργκα; πχ στη μέση ανατολή πόσες κοπέλες τολμούν να κυκλοφορήσουν ακάλυπτες; δε σε απασχολεί με τι έχει συνδεθεί αυτό το φαινόμενο;
βασικά το θεωρώ το ίδιο με την απέχθεια στο σχήμα του ναζισμού. Όπως ένα παιδί δε μπορεί να κυκλοφορεί με το ναζιστικό σταυρό ολόσωμο, εκεί θα έλεγες οτι είναι απαγόρευση ομοιομορφίας;
Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
Νο1 «το ξύλο στην γυναίκα»
Μπορεί να είναι παράδοση στο Ισλάμ, αλλά οι κοινωνικά προσανατολισμένοι νόμοι των Χριστιανικών κρατών δεν το μείωσαν. Χιλιάδες γυναίκες τρώνε Χριστιανικό ξύλο κάθε μέρα, εξ ου και υπάρχουν και αντίστοιχες ΜΚΟ για να τις συντρέχουν. Από την άλλη, δεν είναι κατοχυρωμένο να πεις στην Γαλλία «την έδειρα γιατί είμαι Μουσουλμάνος», διότι ο δικαστής θα σε σκίσει σαν χασέ! Όπως και δεν είσαι κατοχυρωμένος να πεις στην Σαουδική Αραβία, ήπια ένα μπουκάλι κρασί γιατί είναι το αίμα του Χριστού. Ο νόμος για τη Μπούργκα είναι ξενοφοβικός και έγινε για να «γαληνέψει» τα εθνικιστικά πάθη.
Το γεγονός ότι στις Ισλαμικές χώρες οι γυναίκες κυκλοφορούν καλυμμένες κατά την έννοια που επιβάλλει η θρησκεία τους με απασχολεί τόσο όσο με απασχολούν και οι γυμνές γυναίκες στην Αφρικάνικη ύπαιθρο. Εκεί να δεις υποταγή και ας είναι και ξεβράκωτες 😉
Νο2 «Αν δεν υπήρχαν οι θρησκείες δε θα γινόταν καταστροφές»
Η θρησκεία είναι ένα δεκανίκι στην πολιτική, αυτό είναι σίγουρο.
Η θρησκεία κάνει πιο εύκολη την επίτευξη σκοπών που αλλιώς θα ήταν πολύ δυσκολότερο να τους πετύχουν, ομοίως είναι σίγουρο.
Αλλά το ότι η θρησκεία φταίει για τις σταυροφορίες είναι τόσο αληθές όσο και το ότι οι Δαναοί πήγαν στην Τροία για την ωραία Ελένη.
Ο λαός σαν μάζα δε μπορεί να κατανοήσει μεσαίας δυσκολίας νοήματα και να προβεί σε αφαιρετικούς συλλογισμούς. Αντ’ αυτού λατρεύει τα σλόγκαν – κατά προτίμηση όχι πάνω από 5 λέξεις για να μαθαίνονται εύκολα – και τις ταμπέλες. Υπάρχουν χιλιάδες καταστροφές και ειλικρινά τους δίδυμους πύργους τους θεωρώ σπυράκι (ένα μόνο) ακμής μπροστά σε θηριωδίες του στυλ Χιροσίμα που γίναν για καθαρά πολιτικούς λόγους.
Νο3 «Η αλήθεια δεν πρέπει να ενοχλεί»
Ορθόν! Ο τρόπος που λέγεται η αλήθεια όμως μπορεί μια χαρά να ενοχλήσει! Μπορείς να πεις στον ηλίθιο ότι είναι «ντουγάνι» μπορείς όμως και να του πεις ότι «παραπλανήθηκε». Με το πρώτο χαρακτηρισμό θα τον βάλεις αυτόματα σε αμυντική (που γρήγορα θα γίνει επιθετική) στάση, ενώ με το δεύτερο τρόπο μπορεί και να τον κερδίσεις στην καλύτερη ή στην χειρότερη των περιπτώσεων να συμφωνήσετε ότι διαφωνείτε.
Το να λέω στον μαλάκα «πόσο μαλάκας είσαι» μπορεί να είναι αληθές αλλά είναι αντιπαραγωγικό για τους σκοπούς μου. Εκτός και αν οι σκοποί μου είναι να πιαστούμε στα χέρια.
Από την άλλη, γιατί να χρειάζεται η αθεΐα διαφήμιση; Είναι κίνημα ή οργάνωση ή κάτι άλλο και δεν το πήρα χαμπάρι; Η αθεΐα είναι κατάσταση και όχι επίκτητη ιδιότητα. Σκοπός δεν είναι να γίνει κάποιος άθεος, αλλά να πάρει χαμπάρι ότι με πρόσχημα τον θεό τον εκμεταλλεύονται, τον παραπλανούν και τον χρησιμοποιούν για άλλους σκοπούς. Στο τέλος αυτά ακριβώς κάνουν και οι πολιτικοί με άλλα προσχήματα. Το ζήτημα είναι να ξυπνήσεις τον άλλο και όχι να τον εξαγριώσεις.
Φυσικά η βία είναι μέσα μας, αλλά καλό είναι να μην είναι από τις πρώτες επιλογές μας, αλλά από τις τελευταίες.
Άλλωστε το γεγονός ότι ο «αντίπαλος» χρησιμοποίησε βία στο παρελθόν για να επικρατήσει της κοινωνίας, δεν δικαιολογεί την υιοθεσία της ίδιας πρακτικής, για «καλούς σκοπούς»
Από την άλλη εγώ έχω δει παιδιά(έφηβους για να είμαι ακριβής) να κυκλοφορούν με σβάστικες και τα λοιπά σύμβολα και δεν ίδρωσε κανενός το αυτί. Αλλά από την άλλη, είναι εσφαλμένο το δίλλημα, διότι και ο χριστιανισμός έκανε πολλά εγκλήματα, αλλά κανένας δεν απαγορεύει στον άνθιμο (λόγου χάρη) να κυκλοφορά με το σταυρό «ολόσωμο».
Κλείνοντας, εκτιμώ ότι είναι δικαιολογημένη η ανησυχία για το γεγονός ότι οι άθεοι – που θεωρητικά και κατά πλειοψηφία, θα έπρεπε να είναι ανοιχτόμυαλοι και ορθολογιστές – υιοθετούν πρακτικές που καταδικάζουν όταν τις χρησιμοποίησαν θεϊστές (βλέπε συμβολική καύση βιβλίων, ρατσιστικές διακρίσεις λόγω θρησκευτικών αντιλήψεων κλπ) και στην ουσία δείχνει ότι η ροπή προς την «παραβατική συμπεριφορά» είναι έμφυτη και άσχετη με την ύπαρξη ή όχι θρησκείας πίσω της.